Τον Αύγουστο στο Μεγανήσι οι επισκέπτες των παραλιών του μικρού μας νησιού βρέθηκαν μπροστά σε μεγάλες εκπλήξεις. Η θάλασσα γύρω –γύρω στο νησί  έβγαζε άσπρες φουσκάλες, οι οποίες με σύμμαχο τον αέρα και την ανάδευση του νερού γίνονταν εντονότερες και κατέληγαν στην παραλία.

Το φαινόμενο που ήταν έντονο, κυρίως τα δύο πρώτα δεκαήμερα του Αυγούστου, ήταν αποκρουστικό κι άκρως αποτρεπτικό για τους λουόμενους που σε πολλές περιπτώσεις απέφευγαν να κολυμπήσουν, όταν οι φουσκάλες ήταν σε έξαρση.

Πιθανές γενεσιουργές αιτίες  θα μπορούσε κανείς ν’ αναφέρει πολλές, όπως λ.χ. το πλύσιμο των επιβατηγών που εκτελούν δρομολόγια Πάτρα-Ιταλία, τη ρύπανση από τις θαλαμηγούς που επισκέπτονται την περιοχή, τον βιολογικό της Λευκάδας,  ιχθυοτροφεία, ρύπανση  από τουριστική δραστηριότητα, έρευνες για πετρέλαιο  ή κι όλα αυτά μαζί. Και να φανταστεί κανείς ποια θα είναι η επιβάρυνση της περιοχής από τη λειτουργία του βιολογικού Ελλομένου που καταλήγει στο Αλαμανάτο!

Όπως και να ‘χει το θέμα,  χρειαζόμαστε επιτέλους και στο Μεγανήσι έλεγχο της ποιότητας του θαλάσσιου ύδατος, δημοσιοποίηση, σχεδιασμό κι από κοινού δράση, για να μην χάσουμε την μοναδική πηγή εσόδων μας, τον τουρισμό.