Με μία μικρή προσπάθεια που έκανα στο διαδίκτυο, αναζητώντας τι μας φέρνει το 2013, η μηχανή αναζήτησης της google μού γκρέμισε την βαθιά ριζωμένη ελπίδα της παιδικής μου ηλικίας που νομίζω τέτοιες μέρες όλους μας πλημμυρίζει για τον ερχομό του καινούργιου χρόνου, τον νέο εκείνον των σχολικών θεατρικών που έρχονταν φορτωμένος χαμόγελα και δώρα. Και δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά διαβάζοντας κανείς τις απαντήσεις που προβάλλονται στον υπολογιστή μου στο βασανιστικό αυτό ερώτημα:
Τι φορολογικά μέτρα φέρνει το 2013 για τους αγρότες
Την κατάργηση των ειδικών επιδοτήσεων ανεργίας φέρνει το 2013
Λιγότερες συγχωνεύσεις και εξαγορές φέρνει το 2013
Σαρωτικές ανατροπές στις συντάξεις φέρνει το 2013
Δραματικές προβλέψεις για το 2013: Η πείνα φέρνει παγκόσμιες αναταραχές
Το 2013 φέρνει 27.000 απολύσεις στο Δημόσιο
Αυξήσεις ΔΕΗ έως 40% φέρνει το 2013!
Mειώσεις μισθών το 2013 φέρνει το φορολογικό
Νέα μέτρα εξαθλίωσης φέρνει το 2013 όπως αποκαλύπτεται σε έκθεση της κομισιόν
Από το 2013 στα 67 οι μητέρες ανηλίκων
Προϋπολογισμός: Ύφεση 4,5% για το 2013 & Ανεργία 22,8%
Χαμηλότερες αποδοχές, υψηλότερες κρατήσεις, φέρνει το νέο έτος
Φέρνει υψηλότερες τιμές στο γάλα το νέο έτος
Αυτά είναι μερικά αποτελέσματα των “απαντήσεων” που έλαβα και σίγουρα είναι λίγα σε σχέση με αυτά που τελικά θα μας επιβληθούν. Ίσως είναι η μοναδική φορά που δεν περιμένω με αγωνία ν’ αλλάξει ο χρόνος . Αντιθέτως, κοιτώντας πίσω στο 2012 βρίσκω περισσότερους λόγους να μην το αλλάξω. Ίσως γιατί ξέρω πως φεύγοντας θα μου στερήσει μια για πάντα τ’ όνειρο μιας αξιοπρεπούς διαβίωσης και θα κλείσει έναν κύκλο μιας ολόκληρης γενιάς που γαλουχήθηκε και ανδρώθηκε έχοντας απολαύσει σχεδόν τα πάντα, πλην του βασικότερου, ίσως, αγαθού που θα την βοηθούσε από τούδε και στο εξής να βρει τα βήματά της και να ορθοποδήσει. Κι αυτό το βασικό που εσκεμμένα στερήθηκε από την νεολαία αυτού του τόπου ήταν η πολιτική και η κοινωνική παιδεία.
Χωρίς πυξίδα ετούτος ο λαός αλλά και χωρίς καπεταναίους παλεύει χωρίς χάρτη να βγει από την τρικυμία που χτύπησε το σαπιοκάραβο με τα φαγωμένα στραβόξυλα από το σαράκι που κούρνιαζε καιρό στα σπλάχνα του και το κατάτρωγε. Έτσι, με ανομοιογενές πλήρωμα που ο καθένας ενεργεί κατά το δοκούν σαν ορχήστρα χωρίς παρτιτούρες και μαέστρο, άλλοι τραβάνε κουπί (τα συνήθη υποζύγια), άλλοι τρέχουν ν’ αρπάξουν τροφή από τ’ αμπάρια (τι να την κάνουν άραγε, αφού βουλιάζουν), άλλοι σηκώνουν πανιά (εν μέσω καταιγίδας), άλλοι πετάνε άγκυρα (κίνηση απελπισίας) και κάποιοι «πονηροί» φορέσανε ήδη σωσίβια και πέσανε στη θάλασσα, για να προλάβουν να σωθούν (στα μανιασμένα κύματα)!
Για ένα πράγμα είμαι βέβαιος, το πλοίο σίγουρα βουλιάζει, το μεγάλο ζήτημα είναι ποιούς θα βάλουμε στις βάρκες για να σωθούν και να συνεχίσουν το μακραίωνο ταξίδι της ταλαιπωρημένης τούτης χώρας.
«Όταν εξαντληθούν τα λάθη
Αντικρύ μας θα κάθεται
Σαν τελευταίος σύντροφος το μηδέν»
Μπέρτολτ Μπρεχτ
Χρόνια πολλά σε όλους σας , δύναμη και κουράγιο στα δύσκολα χρόνια που έρχονται.
Το δεύτερο καλύτερό σου μετά τα “Παγανά”, κατά την άποψή μου πάντα. Χρόνια Πολλά!
Eυχαριστώ Αποστόλη, πάντα έχεις ένα καλό λόγο για όλους. Χρόνια πολλά και σε σένα, στην οικογένειά σου και σ΄όλο τον κόσμο.
Α, και μιας ξεκινήσαμε τον διαδικτυακό διάλογο, συμπληρώνω και κάτι από τις “Αδερφοφάδες” του Καζαντζάκη:«Δεν υπάρχουν ιδέες – υπάρχουν μονάχα άνθρωποι που κουβαλούν τις ιδέες – κι αυτές παίρνουν το μπόι του ανθρώπου που τους κουβαλάει.»
Χα, χα! Ωραίο αυτό, μ’ άρεσε Αποστόλη. Σκέφτομαι τις ιδέες μου και μετράω και το μπόι μου. Προσωπικά δεν με συμφέρει το κριτήριο, αλλά τι να κάνω, θα το αποδεχτώ! (xαμόγελο)
Το σχόλιο αυτό αφαιρέθηκε από τον διαχειριστή
ΟΚ!
Χρόνια πολλά Γιώργο, και σε όλους τους συμετέχοντες.
Χρόνια πολλά και σε εσάς κύριε Γατή, έμαθα ότι πεθυμήσατε την παρουσία μου στο Meganisi News.
Φίλε και συμαθητή Γιώργο, θα συμφωνήσω με όλες τις παραπάνω διαπιστώσεις, αλλά ποιά είναι τα αίτια που μας οδήγησαν σε αυτή την κατάσταση?? Δεν πρέπει να ανακαλύψουμε τα αίτια, ώστε εάν επιθυμούμε να αλλάξουμε κάτι, να πάρουμε τα κατάλληλα δραστικά μέτρα?
Οι τοποθετήσεις μου δεν έχουν απόλυτο χαρακτήρα, είναι τοποθετήσεις για να δημιουργηθεί γόνιμος διάλογος με στόχο να βγούν χρήσιμα συμπεράσματα. Άλλωστε σε αυτές τις αρχές βασίζεται και ο φιλελευθερισμός, και ως φιλελεύθερος αυτές τις αρχές εκφράζω.
Είναι, νομίζω, κοινώς αποδεκτό ότι για αυτή την κατάντια τη μεγάλη ευθύνη την έχουν οι μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και ΝΔ,με μικρότερη φυσικά ευθύνη και τα κόμματα της Αριστεράς.
Τα δύο αυτά κόμματα κρατήθηκαν στη εξουσία δημιουργώντας πελατειακές σχέσεις με τους ψηφοφόρους τους, με αντάλαγμα μία θέση στο δημόσιο, η πλουσιοπάροχα δάνεια από κρατικές τράπεζες στους κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες, φυσικά βέβαια με το αζημείωτο.
Το αποτέλεσμα τα γνωρίζουμε όλοι, ένα υδροκέφαλο,σπάταλο και αναποτελεσματικό Δημόσιο, που όπως διαπίστωσαν και οι Σοσιαλιστές Γάλλοι πραγματογνώνονες, πρέπει να σχεδιαστεί από την αρχή.
Κρατικές τράπεζες να καταρρέουν από τα δανεικά και αγύριστα των κολλητών τους επιχειρηματιών. Στην ΑΤΕ τα δύο μεγάλα κόμματα χρωστάν στα 200 εκατομύρια περίπου, και κάτι εκατομύρια τα κόμματα της Αριστεράς.
Άλλο μεγάλο αίτιο είναι η διαφθορά και η μεγάλη φοροδιαφυγή. Το γρηγορόσημο καλά κρατεί, και μέχρι πρότινος μεγαλογιατροί, μεγαλοδικηγόροι και επιχειρηματίες δεν είχαν πληρώσει τα αναλογούντα στην εφορία.
Καί φυσικά αντί η τρικομματική κυβέρνηση να διορθώσει τα παραπάνω αίτια, αποφάσισε τις οριζόντιες περικοπές μισθών, την υψηλή φορολόγηση, αύξηση του πετρελαίου, βενζίνης και ηλεκτρικού ρεύματος, με αποτέλεσμα να εκδιωχθεί από την χώρα η υγιής επιχειρηματικότητα, να κλέισουν μικρομάγαζα, να αυξηθεί η ανεργία και να μειωθεί η κατανάλωση, αφού έχει μειωθει και η καταναλωτική δύναμη.
Η τιμή του φρέσκου γάλακτος στην Ελλάδα είναι ακριβή λόγω του καρτέλ γαλακτοπαραγωγών και γαλακτοβιομηχανίας που το γάλα χαρακτηρίζεται ώς φρέσκο για διάρκεια μικρότερη των 4 ημερών. Ενώ στη Ευρώπη η διάρκεια είναι 8 ημέρες και στην Αμερική 14.
Η αύξηση του τιμολογίου της ΔΕΗ οφείλεται στο μονοπωλειακή υφή της αγοράς, δηλαδή μίας εταιρείας που λογίζεται όπως θέλει. Αντί να μείωσει το κόστος λειτουργεία της ΔΕΗ , αποφάσισε να αυξήσει το τιμολογιό της για να είναι κερδοφόρος.
Η κοινή λογική και η φιλελεύθερη σκέψη είναι ενάντια σε οποιοδήποτε κρατικό και ιδιωτικό μονοπώλειο.
Φίλοι αυτές είναι οι δικές μου σκέψεις προβληματισμοί και τοποθετήσεις, είναι καιρός για γόνιμο διάλογο και γενναίες αποφάσεις για το καλό της χώρας μας.
Το πρόβλημα της χώρας μας δεν είναι μόνο οικονομικό, είναι κυρίως πολιτισμικό.
Σας ευχαριστώ
Αγαπητέ κύριε Αραβανή,
γνωρίζω τη σχέση σας με τον Γιώργο, μου έχει μιλήσει σχετικά και όπως θα γνωρίζετε, έχουμε, πιστεύω, μια πολύ καλή φιλία, άσχετα αν διαφωνούμε, πολιτικά, σε κάποια ζητήματα.
Είναι αλήθεια ότι μου έλειψαν οι τοποθετήσεις σας, οι δικές σας εννοώ τοποθετήσεις και όχι κάποια -ίσως αναπόφευκτα- copy-paste των θέσεων του συμπατριώτη μου κ. Τζήμερου (από το site εννοώ, τα δελτία τύπου). Πάντως αν ο φιλελευθερισμός είναι κατά των μονοπωλίων και δη των ιδιωτικών, με ξαφνιάζετε. Αν είναι κατά και των δύο, υποστηρίζοντας ένα μοντέλο μεικτής οικονομίας, τότε θα έπρεπε να είσαστε στον ΣΥΡΙΖΑ …και στην πλευρά Σταθάκη :)
Χαίρομαι πάντως που σας ξαναδιαβάζω. Διαφωνούμε, βέβαια, σε πάρα μα πάρα πολλά, όχι σε επίπεδο διαπιστώσεων, αυτό είναι το εύκολο, αλλά σε επίπεδο πολιτικής προσέγγισης, ερμηνείας και πρότασης. Τα έχουμε ξαναπεί άλλωστε κι άλλες φορές αυτά μέσω σχολίων. Εξάλλου οι κρίσεις στον καπιταλισμό δεν είναι δα καινούρια ανακάλυψη ούτε οι δυναμικές που η θεωρία θέλει να δρουν και να αντιδρούν, προκειμένου να επέλθει μια νέα ισορροπία, για να ξεκινήσει ο κύκλος από την αρχή μέχρι την επόμενη κρίση κ.ο.κ. Το πρόβλημα είναι, μια όψη του έστω, ότι, για να το πω παραστατικά, ζούμε στην εποχή της έκρηξης της τεχνολογίας και επιζητούμε να επισκευάσουμε το όχημά μας στον χειροκίνητο τόρνο. Και η σημερινή κρίση, όταν και όποτε τελειώσει, για ένα πράγμα μπορεί να μας κάνει να είμαστε σίγουροι: Αν οι προηγούμενες (από τα γνωστά «κραχ» μέχρι και το 2008) έδιναν με κάποια δόση βεβαιότητας το μοντέλο της επόμενης μέρας για τον κόσμο, η τωρινή δεν μπορεί καν να προδιαγράψει με ασφάλεια το αύριο.
Τα εργαλεία που έχουν πολυχρησιμοποιηθεί είναι φθαρμένα, αναποτελεσματικά, όπως και οι χειριστές τους είναι φθαρμένοι, πολυφορεμένοι, καθεστώς, ένας ανέραστος και υπέργηρος πολιτικά οργανισμός που θέλει να αντλεί ζωή και δεξιότητες από ό,τι καινούριο πάει να γεννηθεί για να μην προλάβει αυτό να ζήσει, κοινώς ένας επικίνδυνος συστημισμός, ανά τη χώρα, που θεωρεί εαυτόν αναντικατάστατο και προαπαιτούμενο.
Όπως και να’ ναι, σας εύχομαι Καλή Χρονιά και ό,τι επιθυμείτε για σας και την οικογένειά σας.
Δημήτρη δεν νομίζω ότι λέμε τίποτε διαφορετικό, συμφωνούμε. Άρα αυτοί που κάνουν τώρα κουμάντο, σε κυβέρνηση, αλλά και σε δήμους, πρέπει να το τονίζουμε αυτό, πρέπει να πάνε σπίτια τους.Τώρα εκεί που διαφωνούμε είναι ποιούς θα βάλουμε στην βάρκα! Αλλά το δεύτερο προϋποθέτει το πρώτο. Άντε λοιπόν να τελειώνουμε μια για πάντα με το πρώτο που είναι το δύσκολο και το δεύτερο από μόνο του θα έρθει,ότι θέλει ο λαός.
Αργά όμως πιάσαμε την κουβέντα, θα σε δω αύριο από κοντά.
Χρόνια πολλά και καληνύχτα.