Κατά της απόφασης του Λιμενικού Ταμείου για την ενοικίαση του Κάστρου
Το σκεπτικό της απόφασης:
Επειδή σύμφωνα με την αριθ. 11/2007 εγκύκλιο του ΤΠ.ΕΣ.Δ.Δ.Α στην περίπτωση υποβολής προσφυγής ο έλεγχος αφορά καταρχήν το παραδεκτό αυτής και σε συνέχεια το βάσιμο. Εφόσον κριθεί ότι η προσφυγή είναι παραδεκτή, τότε ελέγχεται το βάσιμο αυτής, διαφορετικά απορρίπτεται ως απαράδεκτη. Οι προϋποθέσεις του παραδεκτού της προσφυγής είναι: 1. Σο έννομο συμφέρον 2. Η προθεσμία και 3. η φύση της προσβαλλόμενης πράξης. Η κατάφαση της συνδρομής τους πρέπει να διαπιστώνεται σωρευτικά.
Στις 29-11-2018 διενεργείται από το Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο Λευκάδας ανοιχτός διαγωνισμός με σφραγισμένες προσφορές για την ανάδειξη πλειοδότη-παραχωρησιούχου για την ‘’Παραχώρηση χρήσης Τουριστικού Περιπτέρου και Λουτρικών Εγκαταστάσεων στην ειδική θέση «Πλαζ Κάστρο» Λευκάδας’’.
Με την αρ.30/2018 απόφασή του το Διοικητικό Συμβούλιο του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου Λευκάδας εγκρίνει τα από 29-112017,07-12-2017,08-12-2017 και 19-12-2017 πρακτικά της Επιτροπής Διαγωνισμού ενώ με την αρ.31/2018 απόφασή του κατακυρώνει τον δημόσιο πλειοδοτικό διαγωνισμό και αναδεικνύει τον πλειοδότη παραχωρησιούχο.
Επειδή η έκδοση των ανωτέρω δυο διαδοχικών διοικητικών πράξεων αποτελεί μια σύνθετη διοικητική ενέργεια. Σύνθετη διοικητική ενέργεια υπάρχει όταν οι σχετικές διατάξεις ορίζουν ότι για την επέλευση του τελικού έννομου αποτελέσματος απαιτούνται περισσότερες διαδοχικές διοικητικές πράξεις, η έκδοση κάθε μιας από τις οποίες είναι προϋπόθεση για την έκδοση της επόμενης, η δε τελευταία ενσωματώνει όλες τις προηγούμενες, οι οποίες έτσι αποβάλλουν την αυτοτέλειά τους.(Εγχειρίδιο Διοικητικού Δικαίου, Π.Σπηλιωτόπουλου,Εκδ.Σακκουλα) Δύο ή περισσότερες εκτελεστές πράξεις μπορούν να θεωρηθούν ότι συγκροτούν σύνθετη διοικητική ενέργεια, όταν εκδίδονται στο πλαίσιο της ίδιας νομοθεσίας, η οποία, περαιτέρω, προβλέπει τη διαδοχική έκδοση αυτών για την επίτευξη συγκεκριμένης ενέργειας που συντελείται με την έκδοση της τελικής πράξης.
Στη διαδικασία της σύνθετης διοικητικής ενέργειας, οι προηγούμενες πράξεις αποβάλλουν την αυτοτέλειά τους, δηλαδή τον εκτελεστό χαρακτήρα τους, και ενσωματώνονται στην τελική. Δικονομική συνέπεια των ανωτέρω είναι ότι με την άσκηση της αίτησης ακύρωσης κατά της τελικής πράξης, της μόνης παραδεκτώς προσβαλλομένης, αφού οι προηγούμενες απέβαλαν με την έκδοσή της τον εκτελεστό χαρακτήρα τους, επιτρέπεται, κατ’απόκλιση από την αρχή του ανελέγκτου εκτελεστών πράξεων που διέφυγαν την ευθεία προσβολή, να προβληθούν πλημμέλειες των προηγούμενων πράξεων.( ΣτΕ 3619/1995)
Η πράξη δηλαδή που εκδίδεται στο τέλος της αλυσίδας δημιουργεί μια νομική πραγματικότητα ενώ η ενδιάμεση ή οι ενδιάμεσες πράξεις δεν μπορούν να τροποποιήσουν οριστικά την νομική κατάσταση του αποδέκτη παρά μέσω της έκδοσης της τελικής πράξης που τους προσδίδει την πλήρη νομική τους υπόσταση. Πρόκειται, με άλλα λόγια, για πράξεις που δεν πραγματώνουν οι ίδιες τον σκοπό τους.
Μέχρι να εκδοθεί η τελική πράξη, οι ενδιάμεσες εκτελεστές πράξεις μπορούν να προσβάλλονται αυτοτελώς, αλλά μετά την έκδοση της τελικής πράξης οι τελευταίες παύουν να είναι πλέον εκτελεστές και ενσωματώνονται στην τελική και μόνη στο εξής παραδεκτώς προσβαλλόμενη.(ΣτΕ 2166/2003)
Επειδή σύμφωνα με την αριθμ.πρωτ.8321.6/01/12/12-03-2012 εγκύκλιο του Τπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής με ΘΕΜΑ: «Οδηγίες για την εκμετάλλευση της Ζώνης Λιμένα στα πλαίσια της παραχώρησης του ιδιαίτερου δικαιώματος χρήσης των χώρων αυτής» αναφέρεται :’’3. Από τα προαναφερόμενα προκύπτει ότι η ΖΩΝΗ ΛΙΜΕΝΑ αποτελεί ιδιάζοντα χώρο ιδιαίτερης σημασίας η σπουδαιότητα του οποίου διαφαίνεται από τον ειδικό σκοπό που καλείται να εξυπηρετήσει. Διέπεται από ειδικό νομικό καθεστώς {ν. 2575/1998 (Α΄23), ν. 2971/2001(Α΄285), ν. 3153/2003 (Α΄153) και τις διατάξεις του Β.Δ. 14/19-011939 (Α΄24) «Κωδικοποίηση διατάξεων περί Λιμενικών Ταμείων»} που εφαρμόζεται ανεξάρτητα από το νομικό καθεστώς του φορέα διοίκησης και εκμετάλλευσης λιμένα και σε καμία περίπτωση δεν εφαρμόζονται διατάξεις που διέπουν την λειτουργία άλλων φορέων όπως αυτές των Ο.Τ.Α.’’
Επειδή η έγκριση αποτελεί εξωτερικό τύπο και δίδεται από ένα διοικητικό όργανο σε ένα άλλο διοικητικό όργανο ως μία έκφραση συλλογικής αρμοδιότητας . Η πράξη που υπόκειται σε έγκριση δεν έχει εκτελεστότητα πριν να εγκριθεί. (Μ. Στασινόπουλου, Δίκαιον των διοικητικών πράξεων , Αθήναι 1951)
Επειδή σύμφωνα με την αριθμ.πρωτ.8321.6/01/12/12-03-2012 εγκύκλιο του Τπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής με ΘΕΜΑ: «Οδηγίες για την εκμετάλλευση της Ζώνης Λιμένα στα πλαίσια της παραχώρησης του ιδιαίτερου δικαιώματος χρήσης των χώρων αυτής» στο ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟΝ στο κεφ. ‘Β) ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΠΟΥ ΕΞΟΣΙΟΔΟΤΕΙ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΧΡΗΣΗΣ ΧΩΡΟΥ ΕΝΤΟΣ ΖΩΝΗΣ ΛΙΜΕΝΑ ΚΑΙ ΑΡΧΕΣ ΠΟΥ ΤΗΝ ΔΙΕΠΟΥΝ’ αναφέρεται ότι: «3. α) Από την διάταξη του άρθρου 24 του Ν.2971/2001 προκύπτουν δύο ουσιαστικοί περιορισμοί, ότι στις παραχωρήσεις αυτές πρέπει να έχει ορισθεί η χρονική διάρκεια της παραχώρησης και το αντάλλαγμα. β) Η λήψη γνώμης του Γ.Ε.Ν και του ΥΠ.Α.Α.Ν., σε όποιες περιπτώσεις ορίζεται από το Νόμο, αποτελεί ουσιώδη τύπο, η μη τήρηση του οποίου καθιστά παράνομη και ακυρωτέα την απόφαση του Γ.Γ. της Αποκεντρωμένης Διοίκησης. Γνώμη του Γ.Ε.Ν. ή του ΥΠ.Α.Α.Ν ληφθείσα μετά την έγκριση της απόφασης από τον Γ.Γ. της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, δεν νομιμοποιεί την ήδη εκδοθείσα απόφασή του. γ) Προ της έγκρισης της απόφασης του διοικητικού οργάνου από τον οικείο Γ.Γ. της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, αυτή δεν έχει εκτελεστό χαρακτήρα, καθώς πράξη – απόφαση που υπόκειται σε έγκριση, δεν έχει εκτελεστό χαρακτήρα πριν από την έγκρισή της, ενσωματώνεται δε στη ρητή εγκριτική πράξη. (ΣτΕ 2898/1983, 3694/1987), (Έπη. Σπηλιωτόπουλος, εγχειρίδιο διοικητικού δικαίου έκδοση 2001, αρ. 141, σελ. 154 & αρ. 481 σελ. 498)»
Επειδή η παραχώρηση εμπίπτει στις περιπτώσεις της συλλογικής αρμοδιότητας με διαδοχική δήλωση της βούλησης των αρμόδιων οργάνων, καθώς από τις διατάξεις της νομοθεσίας προκύπτει ότι προβλέπεται η ρητή έγκριση της πράξης από τον Γενικό Γραμματέα. Η πράξη που υπόκειται σε έγκριση δεν έχει εγκριτικό χαρακτήρα πριν από την έγκρισή της, ενσωματώνεται δε, στη ρητή εγκριτική πράξη (ΣτΕ 2898/1983,3794/198
7)-Πόρισμα /Παραχώρηση απλής χρήσης αιγιαλού εντός χερσαίας ζώνης λιμένα/Συνήγορος του Πολίτη/2013 Στην περίπτωσή μας ούτε η αρ.30/2018 απόφαση, που είναι η ενδιάμεση διοικητική πράξη και που με την έκδοση της τελικής απόλεσε την εκτελεστότητά της, ούτε η αρ.31/2018 απόφαση, που είναι η κατακυρωτική απόφαση του διαγωνισμού και η οποία δεν έχει ακόμη εγκριθεί από τον Γ.Γ. της Αποκεντρωμένης Διοίκησης ήτοι από τον υντονιστή της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, δεν θεωρούνται σύμφωνα με τα προρρηθέντα εκτελεστές πράξεις. Επειδή η προσφυγή ασκήθηκε εμπρόθεσμα, η προσφεύγουσα εταιρεία έχει έννομο συμφέρον όμως οι προσβαλλόμενες αποφάσεις δεν είναι εκτελεστές, δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις του παραδεκτού της προσφυγής και επομένως δεν μπορεί να εξετασθεί και κατ’ ουσία.
Για τους ανωτέρω λόγους, ΑΠΟΦΑΣΙΣΟΥΜΕ
Απορρίπτουμε την από 12-03-2018 Προσφυγή της εταιρείας «*************.» που στρέφεται κατά των αριθμ. 30/2018 και 31/2018 αποφάσεων του Διοικητικού Συμβουλίου του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου Λευκάδας, ως απαράδεκτης.
Κατά της απόφασης αυτής, από όσους έχουν έννομο συμφέρον, μπορεί να ασκηθεί προσφυγή ενώπιον του Υπουργού Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής εντός ενός μηνός από την έκδοση της απόφασης ή την κοινοποίησή της ή αφότου έλαβε γνώση ο ενδιαφερόμενος.