Αφορμή η έγκριση ή μη της συμφωνίας για το νερό
Το θέμα απέσυρε από την συζήτηση εγκαίρως ο δήμαρχος Μεγανησίου, όμως παράτυπα ο πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου άφησε να εξελιχθεί με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν ανεξέλεγκτες καταστάσεις, διαξιφισμοί ,φωνασκίες, απειλητικές εγέρσεις συμβούλων και ατόμων από το ακροατήριο.
Απουσία απαρτίας της η συμπολίτευση και σ΄αυτό, όπως σε όλα τα τελευταία δημοτικά συμβούλια, επιxείρησε να πειθαναγκάσει την ψήφο της αντιπολίτευσης, επισείοντας ως πέλεκυ πάνω από τα κεφάλια των δημοτικών συμβούλων την “κοινωνική οργή” την ίδια στιγμή που αδυνατεί η ίδια όχι μόνο να πετύχει την πολυπόθητη ανάκτηση της δεδηλωμένης, αλλά και να αρχίσει και να τελειώσει έστω ένα δημοτικό συμβούλιο με πλήρης απαρτία στις τάξεις της.
Έχουμε γίνει μάρτυρες αποχώρησης ενός, δύο δημοτικών της συμβούλων πριν ολοκληρωθούν τα δημοτικά συμβούλια. Ε και σ΄αυτό το δημοτικό συμβούλιο δεν υπήρξε εξαίρεση.
Αντιθέτως η αντιπολίτευση ήταν πλήρης, με εμφανής διαφοροποιήσεις όχι στην αντιμετώπιση του ζητήματος του νερού ,όσο ως προς την διάθεση να επωμιστούν πλέον “βαρίδια του παρελθόντος” που την κρατούν καθηλωμένη στα ποσοστά ήττας του 2014.
Μάλιστα η τελευταία πρότασή της για ευρύτερη συναίνεση της αντιμετώπισης της συμφωνίας προς την δημοτική αρχή , βρήκε την άμεση ανταπόκριση του δημάρχου Μεγανησίου κ. Παύλου Δάγλα που αποφάσισε “κεκλεισμένων των θυρών συνάντηση” στο γραφείο του την ερχόμενη Κυριακή 25 Φεβρουαρίου.
Επίσης ένα ακόμα παράξενο που μας προξένησε τρομερή εντύπωση, ήταν η άρνηση του Δημοτικού Συμβουλίου να επιτρέψει στον ιδιώτη ενοικιαστή της μαρίνας Βαθέως να κατασκευάσει αντιστήριγμα σε ετοιμόρροπο δρόμο με δικά του έξοδα, έναν δρόμο άκρως επικίνδυνο για τα οχήματα και που ο δήμος δεν δύναται να κατασκευάσει εντός του 2018, αφού δεν υπάρχει σχετικό προβλεπόμενο κονδύλι στον υπό ψήφιση προϋπολογισμό.
Τώρα δεν θέλω να προδικάσω την τύχη των νέων διαπραγματεύσεων, ακούγοντας όμως πριν λίγο και την πρόσφατη ραδιοφωνική συνέντευξη στον prisma 91,5 του αντιδημάρχου ύδρευσης Λευκάδας κ. Κώστα Σέρβου, η Λευκάδα θεωρεί το ζήτημα λήξαν.
