Ρεσιτάλ αλαζονείας και θράσους αποτελεί το δελτίο τύπου του Συνδέσμου Ελληνικών Θαλασσοκαλλιεργειών, το οποίο δημοσιεύτηκε στις 18.7.2012. Ο ΣΕΘ ψευδέστατα χαρακτηρίζει ως δήθεν «ανώνυμο» το ενυπόγραφο δελτίο τύπου, με το οποίο η «Πρωτοβουλία για την Προστασία του Θαλασσίου Περιβάλλοντος του Πόρου» ενημέρωσε το πανελλήνιο για την καταδίκη των ιχθυοκαλλιεργητών του Πόρου, τους οποίους μήνυσαν και καταδίκασαν -ως πολιτική αγωγή- οι εκπρόσωποί της στη δίκη της 4ης Ιουλίου 2012.
Αντί να καταδικάσει τα φαινόμενα διαχρονικών παραβάσεων και υποβάθμισης του περιβάλλοντος από τα μέλη του, ο ΣΕΘ δικαιολογεί τους ενόχους, διαστρεβλώνοντας το περιεχόμενο της απόφασης του Δικαστηρίου, το οποίο τούς επέβαλε συνολικά ποινές φυλάκισης 144 μηνών και αποζημίωσης 155.000 ευρώ, για την υποβάθμιση του περιβάλλοντος του Πόρου. Κατά τον ΣΕΘ (όπως και κατά τους κατηγορούμενους στο δικαστήριο) οι παραβάσεις, δεν οφείλονται στους παραβάτες …αλλά στο «κακό» κράτος, το οποίο 30 χρόνια αφήνει τις εταιρίες να παρανομούν (χωρίς βέβαια να τις τιμωρεί!), αντί να αλλάξει το Νόμο για να νομιμοποιήσει τις παρανομίες τους. Προκειμένου να δικαιολογήσει τους καταδικασθέντες, ο ΣΕΘ ομολογεί μάλιστα ότι η ίδια «υφιστάμενη πραγματική κατάσταση» «παρεμποδίζει» ολόκληρο τον κλάδο (κι όχι μόνο τις μονάδες του Πόρου), καταλήγοντας στην θρασύτατη απαίτηση να αλλάξει ο Νόμος, για να μην ταλαιπωρούνται οι ιχθυοκαλλιεργητές με «ανεπιθύμητες παρενέργειες και τριβές»! Κατά απολύτως δε παραπλανητικό τρόπο, για να δικαιολογήσει τις παρανομίες των ετών 2005 – 2009, επικαλείται το Χωροταξικό Πλαίσιο των Υδατοκαλλιεργειών, το οποίο θεσπίστηκε (με το γνωστό τρόπο) το 2011 και τις προβλέψεις του για το τι θα επιτρέπεται (υπό όρους) το 2015.
Αντί λοιπόν να ζητάνε οι τοπικές κοινωνίες την επιβολή της νομιμότητας, ο ΣΕΘ ζητάει και τα ρέστα από την Πολιτεία, προτάσσοντας την βιωσιμότητα του κλάδου, από τη βιωσιμότητα του περιβάλλοντος και της τουριστικής οικονομίας των θιγόμενων περιοχών. Προκειμένου δε να δικαιολογήσει τις απίστευτες απαιτήσεις του, επιστρατεύει την «απειλή» της αποεπένδυσης (των γεωργιανών κεφαλαίων που έχουν κυριαρχήσει τον κλάδο), και επικαλείται την καραμέλα της Μελέτης «του διεθνούς κύρους Οίκου McKinsey». Την Μελέτη δηλαδή, την οποία χρηματοδότησε η Ένωση Ελληνικών Τραπεζών, στις οποίες οι «πρωταθλητές των εξαγωγών» χρωστάνε σχεδόν ένα δις ευρώ και η οποία «συμπτωματικά» προτείνει ως πυλώνα ανάπτυξης της Ελληνικής Οικονομίας, (…τι άλλο;) την ενίσχυση του κλάδου της ιχθυοκαλλιέργειας. Του κλάδου δηλαδή του οποίου αν η παραγωγή δεν απελευθερωθεί πλήρως (χωρίς περιβαλλοντικούς όρους, όπως ακριβώς ζητάει ο ΣΕΘ), δεν πρόκειται να αποπληρώσει ούτε σε εκατό χρόνια τα χρέη του προς τις χρηματοδότριες της Μελέτης.
Το κερασάκι στην τούρτα των απειλών, τις οποίες έχουμε βιώσει από πρώτο χέρι στις τοπικές κοινωνίες σαν τον Πόρο, όπου τα άγρια ήρθαν να διώξουν τα ήμερα, είναι το μήνυμα στο κλείσιμο του δελτίου του ΣΕΘ: «Θα πρέπει να ελαχιστοποιηθούν τα περιθώρια παραπληροφόρησης που πλήττουν βάναυσα την εικόνα και τη φήμη του κλάδου».
Προς ποίον; Πώς;; Ο νοών νοείτω…
