Τζιώτης Δημήτρης
To “Μεγάλο μας Τσίρκο”, η θεατρική παράσταση του θιάσου Καρέζη-Καζάκου, σε σενάριο Ιάκωβου Καμπανέλλη και μουσική Σταύρου Ξαρχάκου, ήταν μια πράξη αντίστασης, που ξεκίνησε πέντε μήνες πριν από την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Σε αυτήν την παράσταση ακούστηκε για πρώτη φορά το σύνθημα «Ψωμί- Παιδεία- Ελευθερία». Η Καρέζη και ο Καζάκος συνελήφθησαν, κρατήθηκαν και δεν ζήτησαν ποτέ συγγνώμη από τους δικτάτορες.
Το Μέσο, το Μήνυμα και το Κοινό συναντήθηκαν στην ίδια μαγική ευθεία. Έτσι γράφεται η ιστορία. Η προοπτική της τελετής έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του 2024 στο Παρίσι είχε δημιουργήσει ανάλογες προσδοκίες. Πολλοί είχαν την ελπίδα να δουν μια αχτίδα φωτός σε μια τόσο σκοτεινή εποχή. Οι πιο αισιόδοξοι, ακόμα και μια προοπτική για την αντιστροφή της παρακμής του Δυτικού πολιτισμού.
Στη χώρα που γέννησε το Διαφωτισμό, τη Γαλλική Επανάσταση και το Μάη του 1968, ο σκηνοθέτης Τομά Ζολί είχε για ένα βράδυ στα χέρια του την ισχυρότερη πλατφόρμα παγκόσμιας προβολής. Ένα κοινό ενάμιση δισεκατομμυρίου τηλεθεατών σε όλο τον πλανήτη. Η καλλιτεχνική του διεύθυνση ήταν πράγματι ανατρεπτική. Τι ακριβώς, όμως, θέλησε και τι κατάφερε να ανατρέψει με τις επιλογές του;
Η συνέχεια εδώ:
