Στην ομιλία μου για το νομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομικών περί εξαγοράς κατεχόμενων ακινήτων του Δημοσίου τόνισα πως αυτό επιχειρεί να δώσει μία ενιαία και οριζόντια λύση στο πρόβλημα του ιδιοκτησιακού καθεστώτος των δημοσίων ακινήτων που κατέχονται από ιδιώτες ανά την επικράτεια.

Παρότι ο σκοπός της νομοθετικής αυτής πρωτοβουλίας είναι η δυνατότητα εξαγοράς των ακινήτων αυτών σε ένα εύλογο και σχετικά χαμηλό τίμημα είναι αλήθεια ότι η εφαρμογή του νόμου στην πράξη, ως προς τα ακίνητα εντός παλαιού αιγιαλού στο Λαγανά Ζακύνθου, δημιουργεί ένα δυσβάστακτο κόστος εξαγοράς.

Αυτό ισχύει και σε άλλες παραθαλάσσιες περιοχές της χώρας, όπου ο παλαιός αιγιαλός χαράχθηκε εσφαλμένα σε θέση, τέτοια ώστε να περιλαμβάνει και υφιστάμενες νόμιμες ιδιοκτησίες εντός σχεδίου πόλεως.

Ωστόσο, όπως συζήτησα με τον Υπουργό κ. Σταϊκούρα και σε κατ’ ιδίαν συνάντηση την οποία είχαμε το πρόβλημα της ορθής ή μη χάραξης του παλαιού αιγιαλού δεν εντάσσεται θεματικά στους στόχους και την ύλη του νομοσχεδίου περι εξαγοράς που ψηφίσθηκε αλλά αφορά την αναμόρφωση του νόμου περί αιγιαλού (ν. 2971/2001) και τον εξ ορθολογισμό της διαδικασίας χάραξης του παλαιού αιγιαλού (παρ. 3 και 4 του άρθρου 5 του ν. 2971/2001), η οποία σήμερα δημιουργεί έναν άδικο παραλογισμό , συμπεριλαμβάνοντας εσφαλμένα και νόμιμες ιδιοκτησίες εντός σχεδίου πόλεως.

Μάλιστα, ο Υπουργός Οικονομικών δείχνοντας απόλυτη κατανόηση προς αυτό το ζήτημα, δεσμεύθηκε σε εμένα προσωπικά να εξετάσει κατά προτεραιότητα, αμέσως μετά τις εκλογές, την ανεύρεση ενός τρόπου επίλυσής του μείζονος αυτού προβλήματος.

Τέλος, υπογραμμίζω πως το νομοθετικό πλαίσιο περί εξαγοράς που ψηφίσθηκε δίνει μία νέα δυνατότητα εξαγοράς στους πολίτες, οι οποίοι μπορούν να επιλέξουν εάν θα υπαχθούν σε αυτό, υποβάλλοντας αίτηση εξαγοράς ή εάν κρίνουν καλύτερη λύση την προσφυγή ενώπιον των πολιτικών δικαστηρίων, προς οριστική επίλυση του ιδιοκτησιακού καθεστώτος του ακινήτου τους