Το δόλωμα

Στις λιμνοθάλασσες της Λευκάδας που καθρεφτίζουν τον ουρανό και τα σύννεφα, τα βουνά με τις ανταύγειες απ’ το υπέροχο Λευκαδίτικο φως, συναντά κανείς την αλοπηγική βλάστηση (αρμυρίθρες, καλάμια, βούρλα)  και την αποδημητική και ενδημική ορνιθοπανίδα (ερωδιοί, λούφες, χουλιαρομύτες, πελεκάνοι, φοινικόπτερα).  Συναντά θαλάσσια ζωή (τσιπούρες, κεφάλια, μπάφες, σπάροι, γοβιοί, παγούρια) που ευνοείται απ’ τις  ήπιες συνθήκες, το υγρό κλίμα, το φώς και τη κυμαινόμενη αλατότητα.

Μαζί με τις αμμοθίνες της μεγάλης αμμουδιάς και τη σπάνια βλάστηση της χαλαζιακής άμμου (arenaria Leucadia, κρινάκια της Γύρας, ποώδη, φρύγανα, κόκκινες και χρυσοκίτρινες παπαρούνες, μάραθο) τους ανοιχτούς ορίζοντες προς το Ιόνιο με τις αύρες και το μαΐστρο, και τα γαλαζωπά βουνά της Ηπείρου και της Ρούμελης, οι εικόνες είναι μαγικές.  Οι πέτρινοι ανεμόμυλοι που στέκουν εκεί για αιώνες, δεμένοι με το τοπίο και το καταπράσινο βουνό του Αη Γιάννη προσθέτουν στη σαγήνη.

Οι περιπατητές, οι λουόμενοι και οι αθλητές των θαλάσσιων σπορ του ανέμου έχουν ανεμπόδιστη πρόσβαση στην ακτή. Και είμαστε πολλοί που χαιρόμαστε αυτό το τοπίο, αυτή την ομορφιά. Απ’ το πρωί μέχρι το ηλιοβασίλεμα.

Όμως η  μαγεία αυτή δεν λανθάνει της προσοχής των μεγάλων επενδυτών  που εξαντλώντας ολοένα τα παλιά ΄βοσκοτόπια’ αναζητούν νέα.  Γι’ αυτό και η περιοχή Κάστρο, Γύρα, Μύλοι, Αη Γιάννης, μαζί με τις λιμνοθάλασσες Παλιώνη και Αβλέμονα, αποτελούν τον επόμενο στόχο της ‘ανάπτυξης’ της Λευκάδας.  Της τουριστικής ‘ανάπτυξης’.  Εκεί στοχεύουν να χτίσουν τώρα οι επενδυτές της «βαρειάς βιομηχανίας» της χώρας.

Με δούρειο ίππο τη παραχώρηση του Κάστρου και του ΤΑΟΛ και όπλα από τη περίφημη Μελέτη της Γύρας  που θα εγκρίνει το Περιφερειακό Συμβούλιο, στο οποίο μειοψηφούν εξόχως οι Λευκαδίτες εκπρόσωποι.  Η Μελέτη, η οποία διαφημίζεται με μεγάλες λέξεις αλλά  λίγη ουσία και τεκμηρίωση.

Η Μελέτη που αφορά εκτάσεις του Δήμου και χώρους αρμοδιότητας του Δήμου. Στη πρόσφατη ανακοίνωσή της η Περιφέρεια αναφέρει ότι η Μελέτη βρίσκεται στη φάση καταγραφής των στοιχείων της περιοχής και ότι περιλαμβάνει δύο κύρια μέρη: τη προστασία των ακτών του Αη Γιάννη και του δρόμου από τη διάβρωση και την ανάπλαση της παραλίας της Γύρας.

 

 

Ως προς το πρώτο, τη προστασία των ακτών του Αη Γιάννη και του δρόμου, είναι γνωστό ότι ο Δήμος Λευκάδας με τη συμφωνία όλων των δυνάμεων και σε συνεχή βάση εδώ κα περισσότερο από 12 χρόνια έχει αναθέσει και παραλάβει Μελέτες για παρεμβάσεις που θα ευνοούν τη συσσώρευση άμμου και επέκταση της παραλίας και της αμμουδιάς.  Πρόσφατα επίσης ανέθεσε μελέτες για την ενίσχυση του μετώπου της ακτής, αντιστήριξης και προστασίας του δρόμου στις περιοχές έντονης διάβρωσης.  Βασισμένες στις προηγούμενες Μελέτες του Δήμου και με εξαιρετικά χαμηλό κόστος για το Δήμο, που είναι ο αρμόδιος Φορέας, οι αναθέσεις αυτές οδηγούν σε έργα για την αποκατάσταση του δρόμου και της ακτής του Αη Γιάννη.

Οι κατασκευές για τη προστασία του δρόμου είναι οι ελάχιστες δυνατές και δεν παρεμβαίνουν στην αμμουδιά.  Οδηγούν στη προστασία του περιβάλλοντος χωρίς να παρεμβαίνουν στη παραλία, χωρίς να χτίζουν υπερκατασκευές πάνω στην άμμο, χωρίς να αλλοιώνουν το τοπίο, χωρίς να δημιουργούν οπτική όχληση.

 

Γιατί λοιπόν επεμβαίνει η Περιφέρεια, ένας Φορέας που ετεροκαθορίζεται και δεν ελέγχεται από τους ανθρώπους που ζούν στη Λευκάδα, εκεί που δεν έχει δικαιοδοσία? Ποιος το ζήτησε να Μελετήσει η Περιφέρεια ένα ήδη Μελετημένο έργο του Δήμου από τον ίδιο το Δήμο, ο οποίος θα φέρει προς έγκριση τις Μελέτες του στο Δημοτικό Συμβούλιο που λογοδοτεί στους Λευκαδίτες?  Εντοπίσθηκαν επιπλέον θέματα από όσα πραγματεύονται οι Μελέτες του Δήμου?  Υπάρχει συνέργια και σχετική επικοινωνία Δήμου και Περιφέρειας και αίτηση του Δήμου για αρωγή της Περιφέρειας και συμπληρωματικές μελέτες στη περιοχή αρμοδιότητας του Δήμου?

 

Ως προς το δεύτερο, τη περιώνυμη ανάπλαση της παραλίας του Αη Γιάννη και της Γύρας, γιατί θέλουν να την αναπλάσουν?  Δεν είναι εύμορφα πλασμένη? Ποιος το ζήτησε να την αλλάξουν? Μήπως πρόκειται για  Μελέτη την οποία δεν απαίτησε κάποια αδήριτη ανάγκη και της οποίας τις προδιαγραφές δεν έθεσε κάποια νομοθεσία?  Αδήριτη ανάγκη δεν είναι η ανάπλαση της παραλίας, αλλά, αντίθετα, η ασφαλής πεζοπορική και ποδηλατική διαδρομή στο δρόμο της Γύρας, πριν γίνει το ατύχημα, ιδίως στα στενέματα του δρόμου.  Γι’ αυτό όμως αποκλειστικά αρμόδιος και υπεύθυνος είναι ο Δήμος, αφού πρόκειται για δημοτική οδοποιία.

 

Στην ανακοίνωσή της η Περιφέρεια αναφέρει:

Θέλουμε τον Αϊ-Γιάννη που αγαπάμε, προστατευμένο και αναβαθμισμένο για όλους εμάς

Με ορίζοντα τη διαμόρφωση συνθηκών αειφόρου ανάπτυξης, η προστασία και η ανάπλαση της παραλίας θα συμβάλλει στην αναβάθμιση της ταυτότητας ολόκληρου του παραλιακού μετώπου του Αγίου Ιωάννη, με υψηλού επιπέδου χαρακτηριστικά περιβάλλοντος.

Επιπλέον, η ενοποίηση αισθητικά και λειτουργικά με την όμορη ανάπλαση της Γύρας, αναμένεται να αναβαθμίσει την ποιότητα ζωής και να αποτελέσει σημείο αναφοράς για τη Λευκάδα.

Σχεδιάζουμε περιβαλλοντικά ήπιες παρεμβάσεις, που δεν θα αλλοιώνουν το τοπίο και τον χαρακτήρα της περιοχής, αντιθέτως θα προστατεύουν και θα αναδεικνύουν το μοναδικό της περιβάλλον.

Τα παραπάνω, αν και σε πρώτο άκουσμα μπορεί να ηχούν ελκυστικά, στον απλό πολίτη που θα σκεφτεί λίγο πιο πέρα, δημιουργούν ερωτηματικά.  Πως θα κάνουν οποιεσδήποτε παρεμβάσεις στη παραλία χωρίς να αλλοιώνουν το τοπίο? Η παραλία, όπως είναι τώρα, μήπως δεν αποτελεί σημείο αναφοράς για τη Λευκάδα?  Γιατί θα αναβαθμίσουν  τη ποιότητα ζωής μας τα οποιαδήποτε έργα ‘ανάπλασης’? Είναι υποβαθμισμένη η ποιότητα ζωής μας όταν περπατάμε, ή πηγαίνουμε για μπάνιο στη παραλία στους Μύλους και στον Αη Γιάννη¨?

Ειδικότερα αναφέρει η ανακοίνωση της Περιφέρειας:

…Τέλος, σημαντικό τμήμα του παρόντος μελετητικού έργου αποτελεί η αρχιτεκτονική ανάπλαση της παραλίας του Αϊ-Γιάννη, με διαμόρφωση συνθηκών για περπάτημα, ποδήλατο και άθληση, με αστικό εξοπλισμό και με ελαφριές κατασκευές για την εξυπηρέτηση των λουομένων (διάδρομοι πρόσβασης στην ακτή, αποδυτήρια, ντους, beachvolley, κλπ.). Έμφαση δίνεται στην προστασία του ευαίσθητου περιβάλλοντος της παράκτιας ζώνης και στην ασφαλή και άνετη κίνηση πεζών και ΑμεΑ.

Οι παραπάνω παρεμβάσεις δεν αποτελούν αίτημα των πολιτών της Λευκάδας. Περπατάμε στη παραλία με ασφάλεια και άνεση. Πάμε για μπάνιο με μια πετσέτα, βαδίζουμε άνετα στην άμμο και στα ήδη σχηματισμένα μονοπάτια και δεν χρειαζόμαστε κάτι άλλο.  Αλλάζουμε, αν θέλουμε, χρησιμοποιώντας τη πετσέτα, παίζουμε βόλευ, και ρακέτες χωρίς γήπεδο βόλευ.

Και το ευαίσθητο περιβάλλον της παράκτιας ζώνης προστατεύεται από μόνο του, αν δεν αλλοιώνεται από ανθρωπογενείς παρεμβάσεις.  Το προσέχουμε εμείς, το στέργουμε, δεν το αλλάζουμε γιατί μας αρέσει πολύ.  Αρέσει ιδιαίτατα και στους επισκέπτες, τους παραθεριστές, τους ιστιοπορούντες, τους ιστιοπλάνους και τους φτερωτούς ανεμοπλάνους.

Ετσι όπως είναι.  Και δεν θέλουμε ν’ αλλάξει.  Δεν θέλουμε να αλλάξουν οι εικόνες που μας μαγεύουν, που ανασταίνουν τη ψυχή μας, δεν θέλουμε να αλλοιωθεί ο χώρος που είναι η ανάσα της Λευκάδας, δεν θέλουμε να εμποδίζεται η πρόσβαση στην παραλία από τις οποιεσδήποτε κατασκευές, δεν θέλουμε να  υποβαθμισθεί άλλο η ζωή μας.   Δεν θέλουμε επενδύσεις στον Αη Γιάννη, στους Μύλους, στη Γυράπετρα και στη Γύρα.

Οσο και αν τις ντύνουν με ηχηρές λέξεις και ανακοινώσεις για προστασία του περιβάλλοντος και ανάδειξη των οικοτόπων.  Δεν μας παρασύρει το δόλωμα.  Δεν το χάφτουμε. Δεν θέλουμε η παραλία Αη Γιάννης –Μύλοι – Γύρα – Κάστρο να γίνει Κάθισμα.

 

Ζητάμε να αφήνουν τη παραλία απείραχτη, άσπιλη, αμόλυντη, χωρίς τσιμέντα και ξενόφερτα υλικά, ν’ αφήσουν τις αμμοθίνες όπως τις διαμορφώνει η φύση, ν’ αφήσουν άκοπα τα ποώδη φυτά και τους θάμνους.  Ζητάμε να μη ξεριζώσουν, να μη μπαζώνουν και να μη θάψουν τα κρινάκια της Γύρας, να μη μπήξουν κολώνες, κοιλοδοκούς στην άμμο, να μη φτιάξουν μόνιμα στέγαστρα, να μη βάλουν πανέλα, λαμαρίνες και τοίχους.

Να μη ρίξουν ερυθρά στρώση και ξένα υλικά στην άμμο που θα τα σκορπίσει ο άνεμος και θα ευνοούν τη συσσωμάτωσή της όπως στο Κάστρο, θα παρεμποδίζουν τη διαπνοή της και το δυναμικό ισοζύγιο υγρασίας, αλλοιώνοντας το μικροβίωμα που ισορροπεί για χιλιάδες χρόνια.

Δεν θέλουμε κανένα αστικό εξοπλισμό και ελαφριές κατασκευές, δεν θέλουμε διαδρόμους πρόσβασης στην ακτή, δεν θέλουμε αποδυτήρια να καταντήσουν όπως τα αποδυτήρια του Κάστρου (το περίφημο τουριστικό περίπτερο που δημιουργεί τόσα προβλήματα επειδή χτίστηκε στην άμμο και άνοιξε τη κερκόπορτα στους ‘επενδυτές’).

Πρόσβαση για ΑμΕΑ θα κάνει ο Δήμος.  Δεν θέλουμε κατασκευές που θα τις φάει η θάλασσα, ο άνεμος και η αρμύρα, δεν θέλουμε ερείπια, ξύλα, πέτρες, βίδες, πρόγκες, σχοινιά, σκουριές, τούβλα, σίδερα και ντουβάρια στην αμμουδιά. Δε θέλουμε εμπόδια όταν περπατάμε στην παραλία.  Θέλουμε την άμεση αίσθηση της φιλότητας που νοιώθουμε όταν πατάμε τη κεχριμπαρένια άμμο, το μεσημέρι ζεστή, το λιόγερμα δροσάτη.

Δεν θέλουμε άλλες θέσεις εργασίας στη παραλία της Γύρας.  Δεν θέλουμε ντους, δεν θέλουμε σωλήνες μέσα στην άμμο, δεν θέλουμε beach volley (ελληνικά πετοσφαίριση).  Θέλουμε να αφήσουν τις παραλίες του Αη Γιάννη και της Γύρας ήσυχες, όπως είναι, όπως τις έπλασε η Φύση.

Ν’ αφήσουν τους μύλους αμέριμνους όπως στέκονται, την ακτή απείραχτη. Να μη ξεριζώσουν ούτε μια ρίζα θυμάρι ούτε μια παπαρούνα. Και να φύγουν οι πλαστικές καρέκλες, σκέπαστρα, σκιάχτρα, ομπρέλες, επίστεγα και θρόνοι απ΄ τη παραλία του Αη Γιάννη και να μη μπούνε άλλες.

Για όσο ανασαίνουμε, θέλουμε ο αέρας να μυρίζει θυμάρι.

 

Και είπε ο Λευκαδίτης:

Τιμή και δόξα σ’ αυτούς που πρότειναν και θέσπισαν τις διατάξεις χαρακτηρισμού της περιοχής ως τοπίο ιδιαιτέρου κάλλους, απέτρεψαν το χτίσιμο και μας χάρισαν αυτό το ανεπανάληπτο δώρο.

Μέχρι να κλείσω τα μάτια θέλω να βλέπω τη λιμνοθάλασσα, τα βούρλα, τα πουλιά, τα κρινάκια, τις αρμυρίθρες, τις κίτρινες παπαρούνες, το Ιόνιο, τη γαλαζοπράσινη θάλασσα, τα κύματα, την αδιατάρακτη αμμουδιά, θέλω τη θέα ανεμπόδιστη, θέλω τη φύση απείραχτη, όση έχει απομείνει.  Και θα παλέψω γι’ αυτό.

 

Μπουρανέλος

πηγή: lefkadatoday.gr