Έντονη συζήτηση έχει ανοίξει στο διαδίκτυο σχετικά με την τελετή της ταφής και με το εάν θα έπρεπε ή όχι ο έκπτωτος τέως Βασιλιάς Κωνσταντίνος να ταφεί με τιμές κράτους.
Εμείς θεωρούμε ότι η στάση που επέλεξε η σημερινή δημοκρατία ήταν η πλέον ενδεδειγμένη , όχι γιατί υπήρξε αρχηγός κράτους (ελέω θεού), όχι γιατί υπήρξε ολυμπιονίκης, όχι γιατί ήταν απόφοιτος των στρατιωτικών σχολών , αλλά γιατί υπήρξε Βασιλιάς κι όχι οποιοσδήποτε Βασιλιάς , αλλά εκείνος ο Βασιλιάς που με τις πράξεις και τα έργα του εξασφάλισε μια για πάντα το τέλος της Βασιλείας στην Ελλάδα και τον θρίαμβο της Προεδρευομένης Δημοκρατίας!
Συνολικά επτά φορές σ’ ένα διάστημα 54 ετών (1920-1974), οι Έλληνες προσπάθησαν ν΄απαλλαγούν με δημοψηφίσματα από την Βασιλεία ( με το ερώτημα βασιλευομένη ή αβασίλευτη δημοκρατία), το τελευταίο (1974) με την βοήθεια του Κωνσταντίνου, έμελλε να ήταν και το όριστικό.
Αιωνία του λοιπόν η μνήμη και ο Θεός ας τον συγχωρέσει, γιατί ο νεκρός δεν δικαιώνεται, πρόκειται για παρανόηση των λόγων του Απόστολου Παύλου σύμφωνα με τον καθύλην αρμόδιο κ. Στέργιο Σάκκο(εδώ) ,αλλά κρίνετε κατά τα έργα του!
Κατά τον Βολταίρο:
«Στους ζωντανούς χρωστάμε σεβασμό, αλλά στους νεκρούς χρωστάμε μόνο την αλήθεια.»
ΥΓ:Η φωτογραφία είναι από την τελευταία του επίσκεψη στο Ιόνιο, μάλιστα τότε είχε έρθει και στο Μεγανήσι(2014)