Αποδοκίμασαν τους χειρισμούς του σχετικά με το Φανάρι
Είναι γνωστό πιά από καιρό ότι τουλάχιστον ένας δημοτικός σύμβουλος της συμπολίτευσης “φλερτάρει” με την αντιπολίτευση , ασκώντας έντονη κριτική στον δήμαρχο σχεδόν σε κάθε συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου Μεγανησίου. Εντύπωση όμως μας προκάλεσε το γεγονός ότι σήμερα και με αφορμή την ενημέρωση για την εξελίξεις σχετικά με το Φανάρι , η εξαίρεση έγινε ομάδα που “έβαλε κατά ριπάς” εναντίον του ηγέτη της παράταξής τους και δημάρχου Μεγανησίου κ. Παύλου Δάγλα.
Οι δημοτικοί σύμβουλοι της συμπολίτευσης υποστηρίζουν ότι πρέπει να γίνει προσφυγή εναντίον της απόφασης της Κτηματικής Υπηρεσίας του Δημοσίου και η υπόθεση να οδηγηθεί στα δικαστήρια, με όποιο κόστος κι αποτέλεσμα δίνοντας έμμεσα “άφεση” και στους χειρισμούς της προηγούμενης δημοτικής αρχής.
Εμείς καλούμε τον δήμαρχο αφού λάβει και δημοσιεύσει στην ιστοσελίδα του δήμου το έγγραφο της Κτηματικής Υπηρεσίας, να αποδεχθεί την πρόταση των “ανταρτών” συμβούλων της παράταξής του υπό ένα όρο: αφου προσκομίσουν ενώπιων δημοτικού συμβουλίου βάσιμα νομικά στοιχεία για την στοιχειοθέτηση της προσφυγής, να υπογράψουν συμφωνητικό με το οποίο θα αποδέχονται ότι θα επιβαρυνθούν εκείνοι τα δικαστικά έξοδα, τα πρόστιμα που θα τρέχουν και τις τυχόν αποζημιώσεις που θα αξιώσει ο επιχειρηματίας- ενοικιαστής έναντι του δήμου Μεγανησίου σε περίπτωση που ο δικαστικός αγώνας πέσει στο κενό.
Επίσης ενημερωτικά τους παραθέτουμε απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας σχετικά με την χρήση Αιγιαλού και Παραλίας, γιατί και πάλι ακούστηκαν αρκετές “Φανφάρες” σήμερα στο δημοτικό συμβούλιο:
Ασπίδα προστασίας κατά της μαζικής παραχώρησης του αιγιαλού, ευαίσθητου στοιχείου του οικοσυστήματος, για εκμετάλλευση στους ΟΤΑ, υψώνει το Ε’ Τμήμα του ΣτΕ. Με απόφασή του (αριθμός 646/2015), η οποία δημοσιεύτηκε πριν από ένα μήνα ακριβώς, κρίνει παράνομη και ακυρώνει τη με αριθ. 1038460/2439/Β0010/15.4.2009 Κοινή Απόφαση των υφυπουργών Εσωτερικών, Οικονομίας και Οικονομικών περί απευθείας παραχώρησης έναντι ανταλλάγματος του δικαιώματος απλής χρήσης αιγιαλού, παραλίας, όχθης και παρόχθιας ζώνης μεγάλων λιμνών και πλεύσιμων ποταμών στους ΟΤΑ α’ βαθμού.
-
Ανήκουν στη δημόσια κτήση και προορίζονται για άμεση εξυπηρέτηση των πολιτών
Την αίτηση ακύρωσης είχε υποβάλει ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών το 2009 και το δικαστήριο δέχτηκε τη συνέχιση της δίκης, καθώς η προσβαλλόμενη ΚΥΑ είχε αντικατασταθεί με όμοιες το 2013 και 2014.
Στο σκεπτικό του, το δικαστήριο καθιστά σαφές ότι στα κοινόχρηστα πράγματα περιλαμβάνονται ο αιγιαλός και η παραλία, τα οποία ανήκουν στη δημόσια κτήση και προορίζονται για την άμεση εξυπηρέτηση δημόσιου σκοπού, ο οποίος συνίσταται στην κοινοχρησία τους. Σε συνδυασμό δε με τις διατάξεις του Ν. 2971/2001 για την προστασία του οικοσυστήματος των παράκτιων ζωνών, η παραχώρηση δικαιωμάτων απλής χρήσης στους ΟΤΑ επιτρέπεται για την άσκηση δραστηριοτήτων οι οποίες είναι ήπιες και συμβατές με τον προορισμό τους ως κοινόχρηστων μόνο κατά περίπτωση και μεμονωμένα και αφού προηγηθεί λεπτομερής και εξατομικευμένη κρίση της διοίκησης.Το δικαστήριο κρίνει πως η ΚΥΑ είναι παράνομη σε δύο σημεία:
Το πρώτο αφορά “τη συλλήβδην παραχώρηση με την προσβαλλόμενη ΚΥΑ του συνόλου των αιγιαλών της χώρας στους πρωτοβάθμιους ΟΤΑ που βρίσκεται εκτός των ορίων της εξουσιοδοτήσεως της παρ. 5 του άρθρου 13 του Ν. 2971/2001”. Παράλληλα, λόγω της μεγάλης σημασίας του παράκτιου χώρου ως στοιχείου του φυσικού περιβάλλοντος, κατά τον παραπάνω νόμο η αρμοδιότητα παραχώρησης αιγιαλού και παραλίας ανήκει και στον υπουργό Περιβάλλοντος, από κοινού με τους υπουργούς Οικονομικών και Εσωτερικών.
Το δεύτερο συνδέεται με την παραχώρηση της εκμετάλλευσης από τους ΟΤΑ σε τρίτους. Όπως τεκμηριώνεται στην απόφαση, “η έγκριση των υπουργών Οικονομικών και Εσωτερικών για την περαιτέρω μεταβίβαση σε τρίτους του δικαιώματος απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας εκ μέρους των ΟΤΑ ως παραχωρησιούχων χορηγείται κατά περίπτωση, προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι του νομοθέτη για την προστασία των παράκτιων οικοσυστημάτων που κινδυνεύουν από την υπερεκμετάλλευση και να διαφυλαχθεί η κοινοχρησία τους, δεδομένου άλλωστε πως δεν νοείται συλλήβδην εκ των προτέρων έγκριση εκ μέρους των αρμοδίων υπουργών μεταβιβάσεων που θα χωρίσουν μελλοντικά. Τούτο διότι αφενός έτσι απεμπολούν την αρμοδιότητα ασκήσεως εποπτείας επί των πράξεων των ΟΤΑ, ενώ ταυτόχρονα θέτουν σε διακινδύνευση τα παράκτια οικοσυστήματα.
Συνεπώς, η διάταξη του άρθρου 8 της προσβαλλόμενης ΚΥΑ, με την οποία εγκρίνεται η περαιτέρω μεταβίβαση του δικαιώματος απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας από τους ΟΤΑ α’ βαθμού προς τρίτους, είναι εκτός των ορίων της εξουσιοδοτήσεως του άρθρου 15 παρ. 3 του Ν. 2971/2001″. Λόγω της σπουδαιότητας του θέματος η υπόθεση παραπέμπεται στην επταμελή σύνθεση του τμήματος με δικάσιμο την 3η Ιουνίου 2015.
ΥΓ : Κτηματική Υπηρεσία δεν είναι η κάθε διευθύντρια ενός τοπικού γραφείου, είναι το Ελληνικό Δημόσιο, δηλαδή το κράτος. Βλέπε άμμος και δίαυλος και θα καταλάβεις!
Τι σου ειναι το Φαναρι. Ανεβαζει και κατεβαζει κυβερνησεις τι στο δ…ο πετρελαιο εχει απο κατω;
Πετρέλαιο δεν έχει, καλάμια και νερό είπε κάποιος πως ήταν, αφού όμως το καθαρίσαμε αυτόματα σημαίνει ότι μας ανήκει!
Συμφωνουνμε λοιπον για την απλες ήπιες και συμβατές χρησεις του αιγιαλου δηλαδη αναπτυξη ομπρελοξαπλωστρων, τραπεζοκαθισματων,τροχηλατων καντινων χωρις μονιμη παρεμβαση στο φυσικο περιβαλον και ως ενδιαμεσος φορεας οριζεται ο τοπικος ΟΤΑ οπου εχει και την ευθυνη για την ευριθμη λειτουργεια των κοινοχρηστων χορων. .Αυτο μια και ειμαστε τουριστικη χωρα και μαλιστα με εσοδα απο τον τουρισμο πανω απο το 30% του ΑΕΠ.
Αυτο δεν νομινοποιει την μεταβιβαση του ακιμητου στο Φαναρι στην Κτηματικη Υπ. η στην ΕΤΑΔ ΑΕ αλλα και ουτε στον Δημο Μεγανησιου μια και δεν ειναι δικο τους το οικοπεδ αλλα της Φυσης που το διαμορφωνει αιωνες τωρα.
Για του λογου το αληθες σας παραθετω και μια ακομη αποφαση του ΣΤΕ φρεσκια σχετικα και αυτη απλα λεει Κατεδαφιστε το…..
ΣτΕ: Η οριοθέτηση του αιγιαλού δεν δημιουργείται με νόμους
Η αυξημένη, επταμελής σύνθεση του Ε΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας με την υπ΄ αριθμ. 3354/2014 απόφασή της υπογραμμίζει ότι «τα αυθαίρετα κτίσματα ανεγειρόμενα εν μέρει ή εν όλω εντός του αιγιαλού ή εντός της θάλασσας, κατεδαφίζονται υποχρεωτικώς».
Οι ειδικές διατάξεις περί αυθαιρέτων κατασκευών, αναφέρουν οι σύμβουλοι Επικρατείας σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο, «αποσκοπούν στην άμεση και αποτελεσματική προστασία του αιγιαλού και του θαλασσίου χώρου και επιβάλλουν την αποκατάσταση της μορφής τους, η οποία έχει αλλοιωθεί με την χωρίς άδεια ανέγερση πάσης φύσεως τεχνικού έργου, κτίσματος ή κατασκευάσματος».
Τα αυθαίρετα κτίσματα σημειώνουν οι σύμβουλοι Επικρατείας, που ανεγέρθηκαν χωρίς την προβλεπόμενη από τη νομοθεσία περί αιγιαλού διοικητική άδεια πρέπει, κατ’ αρχήν, να κατεδαφίζονται οποτεδήποτε και αν έχει λάβει χώρα ανέγερσή τους, ακόμη δηλαδή και αν αυτά έχουν ανεγερθεί πριν από την οριοθέτηση του αιγιαλού με διοικητική πράξη, καθώς «ο αιγιαλός δεν δημιουργείται με σχετική πράξη της Πολιτείας, αλλά προκύπτει από φυσικά φαινόμενα, δηλαδή τις μεγαλύτερες αλλά συνήθεις αναβάσεις των κυμάτων, η δε προβλεπόμενη στον νόμο διαδικασία καθορισμού των ορίων του δεν αποσκοπεί παρά στη διαπίστωση του πραγματικού αυτού γεγονότος».
Παράλληλά, σημειώνει το ΣτΕ ότι η οριοθέτηση του αιγιαλού δεν δημιουργείται με νόμους και υπουργικές αποφάσεις, αλλά προκύπτει από φυσικά φαινόμενα, ενώ το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο κάνει σαφές ότι τα αυθαίρετα κτίσματα που βρίσκονται στον αιγιαλό χωρίς περιστροφές θα κατεδαφίζονται υποχρεωτικά και άμεσα.
Σύμφωνα με το ιστορικό της υπόθεσης, η κτηματική υπηρεσία Κυκλάδων στηριζόμενη σε έκθεση αυτοψίας του Λιμεναρχείου Σερίφου εξέδωσε πρωτόκολλο κατεδάφισης αυθαίρετου κτίσματος στον αιγιαλό οικισμού της Σερίφου. Παράλληλα, κάλεσε την ιδιοκτήτρια του ακινήτου να το κατεδαφίσει μέσα σε 15 ημέρες όπως προβλέπει η νομοθεσία.
Το επίμαχο κτίσμα για το οποίο διατάχθηκε η κατεδάφιση του ανεγέρθηκε το 1960 ως αποθήκη με άδεια της τότε Χωροφυλακής Σερίφου και το 1993 με άδεια του Πολεοδομικού γραφείου Μήλου, επετράπη η αλλαγή χρήσης του από αποθήκη σε κατάστημα, όπου και λειτούργησε ως «μίνι μάρκετ».
Η ιδιοκτήτρια του καταστήματος προσέφυγε στην Δικαιοσύνη και ζητούσε να ακυρωθεί το πρωτόκολλο κατεδάφισης. Στην συνέχεια κατέθεσε αίτηση στην Κτηματική Υπηρεσία για επανακαθορισμό του αιγιαλού κατά τρόπο ώστε να εξαιρείται το επίμαχο κτίσμα, καθώς έχει αναγερθεί με νόμιμη άδεια. Όμως, το αίτημα για επανακαθορισμό του αιγιαλού απερρίφθη.
Παρ΄ όλα αυτά η προσφυγή του ιδιοκτήτη του κτίσματος έγινε δεκτή, για καθαρά τυπικούς λόγους. Οι δικαστές έκαναν δεκτή την αίτηση ακύρωσης με το σκεπτικό ότι η άδεια ανέγερσης του επίμαχου κτίσματος είχε εκδοθεί πριν από την οριοθέτηση του αιγιαλού που έγινε το 1983 από την Νομαρχία Κυκλάδων, ενώ προσθέτουν ότι ούτε η άδεια ανέγερσης είχε ανακληθεί από την αρμόδια Πολεοδομική υπηρεσία.