Αποφασισμένη για την ρήξη  είναι η Γερμανία, ώστε να  “καταστείλει” την  “εξέγερση” στο νοτο και την χρεοκοπημένη Ελλάδα.

Ας μην τρέφουμε αυταπάτες , η Γερμανική κυβέρνηση αντιπροσωπεύει στην Ευρώπη αυτό που γλαφυρά περιγράφουν σε κάθε ευκαιρία ο Τσίπρας κι ο Βαρουφάκης:

Τους ομίλους των μεγάλων πολυεθνικών εταιρειών, τις τράπεζες , τα κερδοσκοπικά κεφάλαια , τα ξένα οικονομικά Fund κτλ.

γράφει ο Γιώργος Γαβρίλης

H παραμικρή παραχώρηση θα εκληφθεί από όλους του υπόλοιπους εταίρους μας  στην Ευρώπη, ως αδυναμία του ηγετικού ρόλου της Γερμανίας  και κατά συνέπεια του ακραιονεοφιλελεύθερου συστήματος  που την έχει τοποθετήσει σ΄ αυτή την θέση ως “εγγυήτρια” δύναμη.

Η  “ανταρσία” της μικρής κι ανίσχυρης Ελλάδας πρέπει να γίνει παράδειγμα προς αποφυγή για τους υπόλοιπους, όπως ακριβώς συνέβη και με την Κύπρο. Και παρά του ότι οι ΗΠΑ ,  βλέπουν ως  “ανταρσία” την νέα προσπάθεια της Γερμανίας προς ανεξαρτητοποίηση και αμφισβήτησης της ηγεμονικής θέσης του δολαρίου, εντούτοις δεν είμαι και πολύ βέβαιος ότι στην δεδομένη χρονική στιγμή θα  επέτρεπαν το “όχημα” της πολιτικής τους επιδίωξης για επαναφορά στην τάξη να είναι η Ελλάδα, εάν και δεν αποκλείεται.

Χωρίς κανείς να γνωρίζει  το “παρασκήνιο”  των συνομιλιών  και των στρατηγικών πολιτικών σχεδιασμών  στην δεδομένη πολιτική στιγμή (ενδεχομένως  ούτε και η επόμενη γενιά   ποτέ θα μάθει) βέβαιο είναι ότι ζούμε  το μεταίχμιο  μιας ιστορικής περιόδου για την Ελλάδα, την  Ευρώπη, τον κόσμο ολόκληρο.

Μια  μετάβαση που όπως όλες οι προηγούμενες, θα συνοδεύεται  από μεγάλες  πολιτικές, ηθικές, κοινωνικές   αλλά και πραγματικές  συγκρούσεις. Η  Ελλάδα   για πολλούς    προσδιορίζεται γεωγραφικά ως μία μικρή χώρα, εντούτοις γεωγραφικά να υπενθυμίσουμε  υπήρξε κάποτε και  αυτοκρατορία, προνόμιο που διατηρεί μέχρι τις ημέρες μας  ιδεολογικά και πολιτισμικά στο  dna  του δυτικού πολιτισμού.

Ας μην γελιόμαστε η σύγκρουση σήμερα στην Ευρώπη είναι καθαρά ιδεολογική και μάλιστα έχει αλλάξει και χαρακτήρα. Η σύγκρουση  δεν έχει να κάνει με το τι γνωρίζαμε μέχρι σήμερα αριστερά-δεξιά , αυτό πλέον έχει έρθει σε δεύτερη  μοίρα. Η σύγκρουση έχει να κάνει με το αν τελικά  θα συνεχίσουμε να κάνουμε πολιτική έχοντας κατά νου τον άνθρωπο και την φύση ή αν θα  συνεχίσουμε  τις πολιτικές  εκείνες   που καταστρέφουν την ζωή μας και το περιβάλλον με γνώμονα το κέρδος και την ύλη.

Αυτός ο λόγος  είναι ικανός από μόνος του να φέρει αντιμέτωπη την Ελλάδα  με την σημερινή Ευρώπη, αφού  πραγματικά σήμερα απειλείται με οικονομικό αφανισμό  αλλά κυρίως  απειλείται η ιδεολογική και πολιτισμική της  ταυτότητα. Μια   ταυτότητα που αποτέλεσε την βάση για να οικοδομηθεί ο δυτικός πολιτισμός   λίγο πριν  χάσει τον δρόμο του, στρεφόμενος ενάντια στις ίδιες  του  τις αρχές .

Δυναμικό παρόν σήμερα  στις πλατείες της   χώρας, γιατί η ζωή μας   χρειάζεται όλα τα χρώματα να φτιάξει  το “ουράνιο τόξο της”.