Στις εκλογές στις 18 και της 25 Μαΐου δεν αναμετρούνται μόνο οι οπαδοί των μνημονίων με το λεγόμενο αντιμνημονιακό τόξο, όπως θέλουν να το παρουσιάζουν οι δήθεν «ανεξάρτητοι υποψήφιοι» και τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ.
Στις επερχόμενες εκλογές κρίνεται και η επιβίωση ενός σάπιου, διεφθαρμένου και διαπλεκόμενου πολιτικού συστήματος όπως γαλουχήθηκε, μεγάλωσε και γιγάντωσε με την ανοχή κι ενίοτε τη «συνενοχή» των απλών πολιτών ψηφοφόρων.
Η εκλογική αναμέτρηση στις 18 και κυρίως στις 25 Μαΐου ή θα σηματοδοτήσει την αλλαγή σελίδας στην ιστορία της χώρας ή την άνευ όρων παράδοση για τα επόμενα εξήντα χρόνια του μέλλοντος, του δικού μας και των παιδιών μας, στα «κοράκια» των ξένων επενδυτικών κεφαλαίων που βρίσκονται ήδη στον τόπο μας, περιμένοντας να βάλουν στο χέρι όχι μόνο την δημόσια αλλά και την ιδιωτική περιουσία, μηδέ εξαιρουμένων και βασικών κοινωνικών αγαθών για την διαβίωσή μας, όπως εκείνο του νερού, της τροφής ακόμα και του αέρα.
Ο έλεγχος των σπόρων, η ιδιωτικοποίηση του νερού, τα δικαιώματα στην χρήση διοξειδίου του άνθρακα, έχουν ενσωματωθεί στη νομοθεσία πάρα πολλών χωρών-κρατών ανά την υφήλιο και αργά αλλά σταθερά έφτασαν και στην χώρα μας και δη στην περιοχή μας. Ήδη οι δήμοι καλούν τους δημότες να δηλώσουν πηγάδια, στέρνες, δεξαμενές κτλ, συμμετέχοντας και στην ουσία «συνεργώντας» στην «άνευ όρων» παράδοση πολύτιμων κοινωνικών αγαθών στα χέρια των δανειστών μας.
Υποδομές όπως τα λιμάνια, τα αεροδρόμια, δημόσια οικόπεδα-φιλέτα , «ξεπουλιούνται» στην κυριολεξία έναντι «πινακίου φακής» σε «ημέτερους» επιχειρηματίες. Κρατικά μονοπώλια, διαχρονική πηγή πλούτου και στρατηγικής σημασίας , όπως αυτό της ΔΕΗ, κατασυκοφαντούνται, απαξιώνονται στα μάτια των πολιτών και δίνονται «χάρισμα» σε ιδιώτες, υποθηκεύοντας το οικονομικό μέλλον της χώρας.
Ένας υπόγειος οικονομικός πόλεμος εις βάρος της χώρας μας βρίσκεται σε εξέλιξη, χωρίς όπλα, αλλά με προφανείς στόχους: την ενέργεια, τη τροφή, το νερό, τις επικοινωνίες, τις υποδομές και τελικά την ίδια μας την ελευθερία. Ένας πόλεμος που χωρίς ούτε μια ντουφεκιά κι αίμα αφήνει πίσω του εκατοντάδες, χιλιάδες , ίσως κι εκατομμύρια θύματα.
Είναι προφανές πως οι εμπνευστές της νέας μορφής πολέμου, μέσω των «ακρονεοφιλελεύθερων» πολιτικών όπως επιχειρήθηκαν να εφαρμοστούν από ολοκληρωτικά καθεστώτα, σαν εκείνο της 17χρονης χούντας του Πινοτσέτ στην Χιλή, αλλά και των Φιλιππίνων του Σουχάρτο (ιδιαίτερα την περίοδο 1993-1998), επιχειρείται για πρώτη φορά να εφαρμοστούν στην λογική του «σοκ και δέος» και επί ευρωπαϊκού εδάφους.
Η επιλογή, το εγχείρημα να ξεκινήσει από την Ελλάδα δεν ήταν καθόλου τυχαία, αφού γνώριζαν το σάπιο πολιτικό υπόβαθρο που από χρόνια φρόντισαν να καλλιεργήσουν, δίνοντας αφειδώς χρήματα υπό μορφή δανεισμού αλλά και διαφόρων χρηματοδοτήσεων σε πολιτικά κόμματα και ΜΜΕ. Κι ενώ οι «φίλοι» μας οι Ευρωπαίοι γνωρίζουν ότι πρωτίστως χρειαζόμαστε αλλαγή «πολιτικού προσωπικού», εντούτοις με «νύχια και με δόντια» προσπαθούν να το συντηρήσουν στην εξουσία σε κάθε νομική του υπόσταση, ωσότου «ισοπεδώσουν» την οικονομική ζωή της χώρας και αναλάβουν όλες τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της.
Φίλες και φίλοι,
σ’ αυτές τις εκλογές, πέραν της μείζονος σημασίας για την πολιτική κατεύθυνση της χώρας που εν μέσω πολλής «ανεξαρτησίας» σκοπίμως παραγκωνίζεται, διακυβεύεται, επίσης, ένα μεγάλο στοίχημα για τους δήμους, τις περιφέρειες, την ίδια τη χώρα και την Ευρώπη. Γιατί εκτός του πολιτικού θέματος που έχει να λύσει αυτή η χώρα, υπάρχει κι ένα δεύτερο εξίσου σημαντικό όπως το πρώτο που δεν είναι άλλο από το ηθικό. Ένα πρόβλημα που απασχολεί την ελληνική κοινωνία και την ταλαιπωρεί 2.500 χιλιάδες χρόνια τώρα, ίσως και παραπάνω. Ένα πρόβλημα που ταλαιπωρεί την δημοκρατία από την εποχή του Σωκράτη, του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη.
Ελπίζω ότι έφτασε η ώρα κι έχουμε την ωριμότητα επιτέλους να το λύσουμε.
Τρεις κάλπες, μία επιλογή!
Γαβρίλης Γιώργος
Υποψήφιος Περιφερειακός Σύμβουλος με την
«ΑΝ.Α.Σ.Α για τα Ιόνια»
