Τέσσερις χιλιάδες στρέμματα μέσω ιστοσελίδων real estate αναζητούν αγοραστή στο Μεγανήσι. Ανάμεσα τους φιγουράρουν και εντυπωσιακές εκτάσεις άνω των 500 στρεμμάτων, ενώ στην πλειοψηφία τους τα οικόπεδα έχουν έκταση από 8 έως 50 στρέμματα.
Το νησί ξεπουλιέται, είναι σίγουρο. Tο ζήτημα είναι ότι η υπερπροσφορά, η υπερφορόλογηση και η χαμηλή ζήτηση σύντομα θα επιβάλλουν “κραχ” στα αστρονομικά ποσά που ζητούνται.
Στο χορό ήδη έχουν μπει και κατοικίες κάποιων αλλοδαπών που τα μαζεύουν άρον-άρον κι επιστρέφουν στην πατρίδα τους, αλλά κι άλλων που προσπαθούν ν΄ απεγκλωβιστούν από τις υπέρογκες οφειλές τους προς τις τράπεζες . Η προσφορά κι εδώ αναμένεται ν΄ αυξηθεί, αφού παγιωθούν τα χαράτσια στην ακίνητη περιουσία.
Η προσδοκία αρκετών συμπατριωτών μας, ότι θα βγουν αλώβητοι από την κρίση, “σκοτώνοντας” πατρική περιουσία, σύντομα θ’ αποδειχθεί ως η νέα φούσκα ελπίδας για την πάλαι ποτέ «Μύκονο του Ιονίου» και των δημιουργών του μύθου της.
Ο νέος κύκλος ξεπουλήματος αναμένεται να σημάνει μετά από περίπου δύο αιώνες (από τουρκοκρατίας) τη νέα σύνθεση της μεγανησιώτικης κοινωνίας που καμια σχέση δεν θα έχει μ΄ εκείνους τους πρώτους αποικιστές του 18ου αιώνα, αποτέλεσμα της απρόσκοπτης εισβολής ξένου κεφαλαίου στο νησί, με όχημα και την δημοτική αρχή των τελευταίων 8 χρόνων, που θεωρούσε ότι ανάπτυξη για το νησί μας ήταν η παρέλαση της «γκλαμουριάς» απ΄ το Βαθύ.
Τώρα κινδυνεύει ο ντόπιος πληθυσμός του νησιού να βρεθεί, αμαχητί, υπηρέτης στην ίδια του την περιουσία, ακολουθώντας το παράδειγμα των Ινδιάνων της Αμερικής, αλλά και των αυτόχθονων φυλών της Αυστραλίας!
