Δυστυχώς για τους θιασώτες του “Σκανδιναβικού Μοντέλου”, καμία καπιταλιστική κοινωνία δεν  μπορεί να ξεφύγει από τις ανισότητες τις οποίες παράγει.

Η εξέγερση στα φτωχά προάστια της Στοκχόλμης, από νεολαίους και ….
μετανάστες κυρίως, δείχνει ότι η ανεργία και η επισφάλεια των νέων, οι ρατσιστικές διακρίσεις και η αστυνομική αυθαιρεσία θα γεννήσουν αντιδράσεις, μικρότερες ή μεγαλύτερες,  οπουδήποτε στη γη, ακόμα και σε κοινωνίες που είχαν να περηφανεύονται για την “ανεκτικότητα” τους.

Επιβεβαιώνεται, ακόμη μια  φορά ότι η οικονομική κρίση δεν  είναι μια διαδικασία που πλήττει κατά τον ίδιο τρόπο μια ολόκληρη κοινωνία, αλλά χτυπά πρώτιστα τους εργαζομένους, τη νεολαία, τους μετανάστες, τα φτωχά στρώματα.

Κι επειδή αυτό είναι μια  πανευρωπαϊκή σταθερά, είναι περισσότερο αναγκαίο από ποτέ να υπάρξουν μαζικοί αγώνες εργαζομένων, νεολαίων και μεταναστών σε ευρωπαϊκό επίπεδο για να ανατραπούν οι πολιτικές της λιτότητας, για να ανατραπεί το ίδιο το σύστημα που τις γεννάει, ο καπιταλισμός, σε όλα του τα μοντέλα.

Δεν γνωρίζουμε τι εξέλιξη μπορούν να πάρουν τα γεγονότα στη Στοκχόλμη, δεν ξέρουμε  αν θα μπορέσουν να μεταφραστούν σε ένα κίνημα ανατροπής. Ξέρουμε όμως πλέον ότι τα όρια της συναίνεσης σ’ ένα σύστημα που γεννά τις ανισότητες γίνονται ορατά ακόμα κι εκεί που δε θα το περίμενε κανείς και καμία.