Μέρες τώρα ψάχνουμε στο διαδίκτυο, ρωτάμε αιρετούς , παρακολουθούμε δημοτικά συμβούλια μήπως και εκμαιεύσουμε κάποια πληροφορία σχετικά με τις  μαρίνες και τα λιμάνια  μας.

Κλειστά στόματα, αποσιώπηση, φόβος, μισές πληροφορίες.  Είναι φανερό  ότι  η τοπική αυτοδιοίκηση έχει κατεβάσει τους τόνους σε μια προσπάθεια να μην «εκμαυλίσει»  κάποιον ιδιώτη επιχειρηματία που θα του «γυαλίσει» το εμπόρευμα !

Κανείς αιρετός δεν θα ήθελε προεκλογικά ν’ ανάψει μια βραδυφλεγής βόμβα και να σκάσει στα χέρια του, γιατί, ας μην γελιόμαστε, δεν αντιδρά η κοινωνία , διαπιστώνει τα μέτρα με καθυστέρηση και όχι γιατί τα έχει αποδεχτεί. Όταν ξαφνικά όμως άμεσα χάσει κάποιο λιμάνι που το χρησιμοποιεί προς όφελός της , τότε τα πράγματα αλλάζουν.

Αναρωτηθήκαμε πώς σπουδαία  αγκυροβόλια με λιμάνια που δέχονται μεγάλη επισκεψιμότητα  τους καλοκαιρινούς μήνες, όπως λ.χ. Βλυχό και Σύβοτα  έμειναν έξω από αυτή την ιστορία των ενοικιάσεων (τουλάχιστον σ’ αυτή την φάση).

Επίσης, ένα άλλο μεγάλο θέμα ήταν και παραμένει, γιατί στον Δήμο Λευκάδας συγκεκριμένα ονομάτισαν τοποθεσίες, είπαν δηλαδή  λ.χ. Νυδρί  κτλ , ενώ παρά την επικρατούσα αντίληψη στο Δήμο Μεγανησίου  έγραψαν απλά Μεγανήσι  κι όχι λ.χ. Βαθύ. Ένα άλλο θέμα, μιας και ο δήμαρχος Μεγανησίου είπε κάποια πράγματα στο Συμβούλιο , μεταξύ των άλλων ότι η Μαρίνα του Βαθιού δεν είναι ιδωτική, είναι δημοτική(!),  το ερώτημα που πλανάται για το Μεγανήσι  είναι: ο δήμαρχος Μεγανησίου κ. Στάθης Ζαβιτσάνος είχε δίκιο ή όχι στα όσα ισχυρίστηκε περί τουριστικού καταφυγίου στο Βαθύ ;

Χωρίς να γνωρίζουμε τι ακριβώς ειπώθηκε σ’ εκείνη την περίφημη συνάντηση στο ΤΑΙΠΕΔ  μια εβδομάδα νωρίτερα,  μπορούμε να διακινδυνεύσουμε  το συμπέρασμα, ότι δηλαδή όσα μας δήλωσε είχαν κάποια βάση.

Η κοινή συνισταμένη που ενώνει τα τρία ονόματα λιμανιών- μαρινών που γράφτηκαν για την Λευκάδα είναι η ύπαρξη ράμπας  ferry-boat που μέσω αυτών διακινούνται εμπορεύματα,  αυτοκίνητα και κόσμος. Άρα άμεση προτεραιότητα των «επενδυτών»  δεν θεωρείται ότι είναι το τουριστικό φιλέτο της περιοχής μας που κατ’ εμάς  έχει αμφίβολο μέλλον. Άμεση προτεραιότητα σε συνδυασμό και με την πώληση των αεροδρομίων που τρέχουν παράλληλα στο Ιόνιο, αλλά και το ενδεχόμενο της υποθαλάσσιας ζεύξης της Λευκάδας και τους ιδωτικούς οδικούς άξονες (Ιόνια οδός κτλ), αποτελεί για τους «επενδυτές»  ο έλεγχος της διακίνησης ανθρώπων και εμπορευμάτων.

Εάν κάποιος αποδεχτεί το πιο πάνω ευφάνταστο σενάριο, τότε εκεί στο ΤΑΙΠΕΔ  από απληροφόρητοι  (ότι δηλαδή υπάρχει ιδιώτης επενδυτής στο τουριστικό καταφύγιο Βαθιού) μετατρέπονται σε πολύ καλά πληροφορημένους. Δηλαδή γνωρίζουν το καθεστώς σύμφωνα με το οποίο λειτουργεί σήμερα η ράμπα του ferry boat και είναι πλεον τελειωμένη ιστορία η ιδωτικοποίηση των συγκεκριμένων λιμανιών που αναφέρονται στο δημοσίευμα.

Το νέο νομοσχέδιο περί «νησιωτικότητας»  θα βάλει  ταφόπλακα στα νησιά μας και πολύ σύντομα μικρές ναυτικές εταιρείες θα βρεθούν στο στόχαστρο των«επενδυτών”.  Έτσι φαίνεται ότι θα ολοκληρωθεί το σχέδιο ελέγχου και εκμετάλλευσης της χώρας .

Αυτά τα λίγα  για σκέψη και προβληματισμό,  για ν’ αντιληφθούμε την ιστορικότητα της εποχής που διανύουμε, μήπως και συνειδητοποιήσουμε την μεγάλη ευθύνη που φέρουμε έναντι των μελλοντικών γενεών  που έπονται.