Επεσε πουσι αποψε.

του λιμανιου ακρη αφαντη.

παγωμενη κάθε πτυχη

χαμογελου.

Μια θαλασσα πονου

χτυπα τα φυλλοκαρδια.

Λες τι εγινε;

Από παιδι στα τρεχαντηρια

στις θαλασσες αρμενα

ατσαλωναν τα στηθη σου

Κάθε λιμανι σε κερναγε

αλμη ξενιτιας

Νοστος κραταγε γερα

το τιμονι σου.

Στα χειλη σου την πικρα

βασταζαν

Δεν σε σκιαζε των κυματων η οψη

Στων ποθων ελπιδων

υψωνες το αναστημα σου.

Καπετανιε Φωτη.

Μα αυτό το πουσι διαφορο

τσακισε στα βραχια

το τρικαταρτο.

Με μια αλμη πονου

να περνα στα σωθικα

στο τελευταιο αντιο

με ένα φιορο ελπιδας

Στο αναπλι

στο αναπλι λιμανιου ζωης

να ρθεις τρικαταρτο.

Το ποίημα μας έστειλε  η κ.  Σταμάτα (Τούλα) Κατωπόδη  στη μνήμη του εκλιπόντος  θείου της Φώτη Κατωπόδη.

Με την ευκαιρία το Μeganisi Νews εκφράζει τα θερμά του συλληπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους.