Ωραία, λέω εγώ, και φτιάξαμε το Ελαιοτριβείο που φυσικά κι έπρεπε να είχε γίνει. Άλλωστε χαίρομαι που επιτέλους ο δήμαρχος προτείνει ένα σχέδιο που κι εγώ έχω προτείνει. Επίσης, κάτι πήρε τ΄αυτί μου και για τυροκομείο, για τυποποίηση ψαριών, δεν άκουσα, αλλά κι αυτό σε μια έξαρση του προεκλογικού του λόγου μπορεί να εμφανιστεί !

Το ερώτημα που εύστοχα τέθηκε  από τους δημοτικούς συμβούλους  κ. κ. Κων/νο Αυγερινό και Θανάση Κονιδάρη είναι: υπάρχει το νομικό πλαίσιο που να δίνει το δικαίωμα το νέο Ελαιοτριβείο να γίνει «κτήμα» του ενιαίου πλέον συνεταιρισμού Μεγανησίου ;

Απάντηση: Όχι!

Ποια λοιπόν θα είναι η τύχη του; Ας μην γελιόμαστε μεταξύ μας Μεγανησιώτες, οποιοδήποτε περιουσιακό στοιχείο κατείχε ή θα δημιουργήσει ο Δήμος ανήκει αυτοδικαίως στο ΤΑΙΠΕΔ , πράγμα που σημαίνει ότι το ΤΑΙΠΕΔ έχει τον πρώτο λόγο που θα το ενοικιάσει ή πουλήσει, σε ποιόν και με ποιους όρους. Έτσι, το πιθανότερο σενάριο είναι να καταλήγει σε κάποιον ιδιώτη που θα το χρησιμοποιήσει γι΄αυτήν ή πιθανότερα, λέω εγώ, για κάποια άλλη χρήση.

Αλλά ακόμα κι αν λειτουργήσει το ελαιοτριβείο μέσω του συνεταιρισμού, τα όποια εισοδήματα που θα δημιουργηθούν δεν είναι υποθηκευμένα ως φόροι  προς τους δανειστές μας; Δεν ακυρώθηκε στην πράξη η όλη προσπάθεια, αφού ό,τι βγάλουν οι παραγωγοί απ’ το λάδι θα οδηγηθεί μέσω του νέου φόρου για τα εκτός σχεδίου οικόπεδα  στις τσέπες των τραπεζιτών. Η «καραμέλα της συναίνεσης» παίζει πολύ τελευταία και τα παραμύθια για βασιλόπουλα και μαγικές πολιτείες ξαναβγήκαν απ’ τα συρτάρια. Γίνονται τα παραμύθια πραγματικότητα;

Γίνονται αλλά μόνο ως  σενάρια ταινιών  επιστημονικής φαντασίας!

Ξυπνήστε, γιατί θα  βρεθούμε στον δρόμο πριν καλά- καλά το καταλάβουμε. Εάν δεν αλλάξει η πολιτική που μας οδήγησε ως εδώ, τίποτε δεν πρόκειται ν’ αλλάξει!

Το ΄χω ξαναγράψει, δεν αφορά την κομματική ταυτότητα σας, αφορά το μέλλον μας.

Το ελάχιστο τίμημα που πρέπει να πληρώσουν όλοι όσοι οδήγησαν την χώρα σ’ αυτό το χάλι είναι να τους στείλουμε στο σπίτι τους  κι όχι να οδηγούν την κοινωνία προς την ίδια αποτυχημένη κατεύθυνση εν μέσω πανηγυρισμών  και  «ονειρώξεων»!

Δεν  υπάρχει μέλλον χωρίς αντίσταση, αγώνα κι αλληλεγγύη. Δεν υπάρχει μέλλον εμμένοντας στα ίδια πρόσωπα, στις ίδιες πολιτικές, σε αναμασημένες και χιλιοειπωμένες  κουβέντες που χαϊδεύουν αυτιά και κολακεύουν μάτια.

Εντύπωση μου έκανε ότι,  στο Τεχνικό Πρόγραμμα του Δήμου Μεγανησίου δεν υπάρχει λέξη για «κοινωνική αρωγή», πράγμα που δυστυχώς δεν επισημάνθηκε από κανέναν δημοτικό σύμβουλο. Θεωρούμε ότι όλοι μας θα τα περάσουμε ρόδινα και  φέτος. Άνεμος αισιοδοξίας λοιπόν βγαλμένος από τον ασκό του Δημοτικού Συμβουλίου Μεγανησίου˙εξάγεται και σε «κονσέρβες» με αποδέκτες τους πνιγμένους από την κάπνα  Μεγανησιώτες  των Αθηνών , που θα κλιθούν να δώσουν  νέα «ψήφο εμπιστοσύνης» στις πολιτικές που μας κατέστρεψαν.