Ειδήσεις από και για το Μεγανήσι
29 Μαρτίου 2024

Η ΔΗΜΑΡ δεν (κατα)ψηφίζει τα μέτρα. Τριγμοί στη συγκυβέρνηση ή “colpo grosso”;

Θα μπορούσε άραγε να χαρακτηριστεί ως αυτό που συμβαίνει με την άρνηση της ΔΗΜΑΡ, να μην ψηφίσει το πακέτο που περιλαμβάνει και τα εργασιακά ως  «colpo grosso»; Βέβαια το σενάριο που ξεδιπλώνεται εδώ είναι, ας πούμε, μια υπόθεση εργασίας, με την ευχή να παραμείνει  ως τέτοιο.

Στην περίπτωση λοιπόν που η ΔΗΜΑΡ  δεν ψηφίσει τα μέτρα, ο κ. Σαμαράς θα προχωρήσει προφανώς σε ανασχηματισμό. Κατά συνέπεια η θέση π.χ. του κ. Μανιτάκη θα καταληφθεί από άλλον και, σύμφωνα με τη λογική (αν υπάρχει στον τραγέλαφο που ζούμε), όχι προερχόμενο από την ΔΗΜΑΡ (λέμε τώρα). Είναι γνωστή η στάση του κ. Μανιτάκη στα εργασιακά για την οιωνεί απόλυση (εργασιακή εφεδρεία), που έχει πονοκεφαλιάσει τόσο την Τρόικα όσο και τους επικίνδυνα ερωτευμένους σκληροπυρηνικούς του νεοφιλελευθερισμού στην Ελλάδα και την Ευρώπη.

«Αποχωρώντας» λοιπόν -είτε υποθετικά , είτε και πραγματικά, αργότερα- ο κ. Μανιτάκης, αφού δεν θα έχει ψηφίσει η ΔΗΜΑΡ,  ΝΔ και ΠΑΣΟΚ θα προχωρήσουν μόνοι τους , «εις σάρκαν μίαν» (απωθημένο μάλλον), στην ψήφιση του πακέτου. Η άρνηση του Φώτη Κουβέλη να ψηφίσει το πακέτο δηλώνει ταυτόχρονα –και εκλαμβάνεται εννοείται ως τέτοιο από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ- ότι δεν στηρίζει ουσιαστικά την συγκυβέρνηση. Οπότε πεδίον δόξης λαμπρόν για ένα καλό «ντου» στα εργασιακά, πιο σκληρό και ανηλεές, με την ΔΗΜΑΡ από «παρούσα – απούσα» σήμερα, …να καταψηφίζει αύριο τα επόμενα˙ αρκεί η αδελφοποίηση των ΝΔ, ΠΑΣΟΚ να κρατήσει λίγο ακόμα, μέχρις ότου κάποιοι κρίνουν ότι έχει έρθει η στιγμή για την επόμενη λύση, που πολλά μαρτυρούν ότι είναι μάλλον έτοιμη. Η σοβαρή πολιτική, ο σχεδιασμός, δε μπορεί παρά να είναι μακροπρόθεσμος και με αρκετά σενάρια, και με όσο το δυνατόν ακριβείς στόχους, με κάθε μέσο.

Ποιο το κέρδος από την όλη υπόθεση;

(α) Οι Ευρωπαίοι, το ΔΝΤ , οι τροϊκανοί, οι δανειστές κ.λπ. θα έχουν βάλει ξανά «τρίποντο» (σε σικέ παιχνίδι) δίνοντας και την επιμήκυνση (επιπλέον κόστος για τη χώρα και τους πολίτες), ώστε να καταλαγιάσει και λίγο ο κόσμος, ο οποίος θα εξακολουθεί να ζει σε συνθήκες αφόρητης ψυχολογικής πίεσης και ανασφάλειας,

(β) η ΔΗΜΑΡ “σώζεται” οργανικά και δημοσκοπικά, διότι προέβαλε …σθεναρή αντίσταση (λέμε για να περνά η ώρα), -ουσιαστικά πάει να πιάσει τελείως πάτο, όπως το ΠΑΣΟΚ,

(γ) παίρνει (ευελπιστούν) πόντους τόσο  από το εναπομείναν ΠΑΣΟΚ (ποιους πόντους εδώ που τα λέμε…) όσο ενδεχομένως κι από τους μετριοπαθείς της Αριστεράς, πλευροκοπώντας  ταυτόχρονα  τον ΣΥΡΙΖΑ (“του τη βγαίνει από αριστερά”), του οποίου την ανοδική πορεία κάποιοι θέλουν οπωσδήποτε ν΄ ανακόψουν. Η ΔΗΜΑΡ με απλά λόγια θα λειτουργήσει ως αναλώσιμο ανάχωμα.

Με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια λοιπόν. Και τα μέτρα περνούν και η ΔΗΜΑΡ σώζεται, προς το παρόν ή μέχρις ότου αποφασίσουν ότι δεν θα είναι πλέον χρήσιμη παρά την υψηλή δημοφιλία του Φώτη Κουβέλη, όπως μας δείχνουν μέ δημοσκοπήσεις τα ΜΜΕ. Αλλά κι αυτό είναι κάτι που αντιμετωπίζεται.

Σε ό,τι αφορά το κομμάτι το εργασιακό, με τον Μεσαίωνα να προσπαθεί να μπει όχι από τις χαραμάδες αλλά οδηγούμενος μέσω των πυλών, ας περιμένουμε το Eurogroup για να βγουν πιο ασφαλή συμπεράσματα, αφού εδώ και κάτι εβδομάδες “σερβίρεται” μέσω ΜΜΕ και τηλεοπτικών εκπομπών η πολιτική λύση μέσω της Ευρώπης, ώστε τα υπόλοιπα που θα περάσουν (γιατί θέλουν να τα περάσουν) να φαντάζουν λιγότερο επώδυνα.

Και καλά η ΔΗΜΑΡ. Το ΠΑΣΟΚ κι ο Βενιζέλος; Θα μείνει με τον “Μουτζούρη” και θα χρεωθεί τη λαϊκή δυσαρέσκεια και θ΄αφήσει μια ΔΗΜΑΡ, έναν κυβερνητικό εταίρο να βγει λιγότερο αλώβητος;  Ή κάτι θα βρει κι αυτός στα εργασιακά; Κι αν ναι, ας μην είναι τουλάχιστον φτηνιάρικο.  Ο καιρός γαρ εγγύς. Σε αυτή την περίπτωση σκούρα τα πράματα για τον Σαμαρά, ο οποίος στο τέλος δεν θα έχει κερδίσει τίποτε άλλο παρά τη συμπάθεια ή τον οίκτο κάποιου ευκολοσυγκίνητου κόσμου ότι ήρε τις αμαρτίες άλλων, αν και τα “ιδεολογικά μιλαδέλφια” μάλλον θα συμπλεύσουν, πλειοψηφικά τουλάχιστον. Θα φανεί και θα φανούν. Ας μην ξεχνάμε τη δήλωση Βενιζέλου ότι το ΠΑΣΟΚ στηρίζει κυβέρνηση 4ετίας, αν και στην συνεδρίαση της Κ.Ο. αναμένεται ότι θα υπάρξουν διαφοροποιήσεις (βλέπε π.χ. Σκανδαλίδη).

Υπάρχει και μια άλλη ανάγνωση, δηλαδή τα πάντα να είναι τόσο καλά “τακτοποιημένα”, ώστε να ασκηθεί ει δυνατόν πίεση προς τους ετέρους. Αν “πιάσει”, τότε θα πρέπει στον ιθύνοντα νου να του “βγάλουμε το καπέλο”. Αλλά όλα μάλλον δείχνουν στο “προς εσωτερική εκτόνωση και κατανάλωση”.

Και καλά, δεν θα υπάρχει ευτυχισμένος σε αυτή την ιστορία, ανεξάρτητα από το πως θα γραφτεί το τέλος της; Φυσικά, η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.

Από κει και πέρα, παρά την εξωθεσμική παρέμβαση της Τρόικα στα της χώρας και τη βίαιη κοινωνική μεταβολή (αποσάρθρωση) που θέλει να δημιουργεί και να διατηρεί, προετοιμάζει το έδαφος για το πολιτικό “συνεχίζεται”. Ποιο (θα) μπορεί να είναι αυτό; Το επόμενο είναι, στέκει ante portas και το γνωρίζουμε, όλοι, είτε αρέσει, είτε όχι και παρά την προπαγάνδα. Αλλά όπως είπαμε, ο σχεδιασμός δεν περιορίζεται στο άμεσο μέλλον. Το σύστημα κοιτά όχι την επόμενη αλλά τη μεθεπόμενη μέρα.  Ας έχουμε το νου μας σε όσους δε φαίνονται και δεν ακούγονται εδώ και καιρό, ακόμα.

0 Shares

Σχετικά άρθρα

ΑΝΕΛ: Διέγραψαν ομόφωνα τη Ραχήλ Μακρή. «Καλό ταξίδι προς το μεγάλο μαντρί» απάντησε η βουλευτής

Εκτός κοινοβουλευτικής ομάδας των Ανεξάρτητων Ελλήνων τέθηκε με ομόφωνη απόφαση η βουλευτής Κοζάνης Ραχήλ Μακρή. Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση […]

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Verified by MonsterInsights