Μια βουτιά στον χρόνο μέσω της έντυπης τότε εφημερίδας “Ελευθερία” 11/09/1964 , μια φωτογραφία της Λευκάδας, όπου βέβαια διαπιστώνουμε τις ομοιότητες που αποδεικνύουν τα διαχρονικά ζητήματα που απασχολούσαν και τότε το νησί, όπως η σύνδεση με την Αιτ/νια , το εγκαταλειμμένο τουριστικό περίπτερο, η μετανάστευση, τα προβλήματα της Αγροτικής παραγωγής με τις χαμηλές τιμές, οι εργατικές κατοικίες στην Νεάπολη, το οδικό δίκτυο, η αποχέτευση, η τουριστική αξιοποίηση του Σκορπιού, αλλά και οι κατοικίες και ο ηλεκροφωτισμός ολόκληρου του νησιού.
Ένα… χειροκίνητο εφέρυ – μπουτ μεταφέρει τον επισκέπτη από την ἀπέναντι στεριά, όπου είναι το κατστρο και σταματούν τα πούλμαν, στο λιμενοβραχίονα του νησιού. Δύσκολα πιστεύεις ότι κινεῖται αὐτή ἡ σιδερένια σχεδία, που τόσο κολακευτικά την ἀποκαλοῦν φέρυ- μποτ .Σ’ ένα τέταρτο διανύει απόσταση 500 περίπου μέτρων, που χωρίζει τις δύο όχθες. Ο ιδρώτας ενός άνθρώπου έχει μεταβληθή σε ηλεκτρισμό και δίνει κίνηση στο πλεούμενο αιθερικό, καθώς το χέρι γυρίζει τη μανιβέλα και τυλίγεται τὸ σιδερόσχοινο . .
–Αὐτὸ εἶναι μιὰ χαρά, ἂπαντά ένας συνεπιβάτης στην απορία μας, πού να βλέπατε ένα σαράβαλο, που είχαμε πρίν!. Και διερωτάται ὁ ἀφελής ταξιδιώτης πώς διέφυγε από τα μεγάλα έργα της εκταετίας αὐτὸ τὸ ταπεινό πλεουαμένο; ίσως επειδή επρόκειτο για πολύ μικρό έργο, Σήμερα, ἐπὶ τέλους, μαθαίνουμε ὅτι δημοπρατήθηκε ή ηλεκτροκίνηση
του
Ένα ημιτελές τουριστικό περί.πτερο, στην υπέροχη γιὰ την ἔκταση και τη φυσική της διαμόρφωση πλάζι της Λευκάδος, δείχνει ότι, κάποιοι, κάποτε, ἀποφάσισαν να φροντίσουν γιὰ την προκοπή του νησιού μα γρήγορα άλλαξαν γνώμη,
Ισως, τὰ ὀκτώ χρόνια να τους φανηκαν λίγα για ένα τόσο…σπουδαίο έργο! Αποτέλεσμα, το περίπτερο να έχει μείνει σκελετός ἀπό μπετόν!
