Σεβασμιότατε Δέσποτα,
αν βάλατε σε αργία τις ευλογημένες μοναχές της Ιεράς Μονής Αγίου Νικολάου Ιράς, εμείς λυπόμαστε και διαμαρτυρόμαστε, γιατί γνωρίζουμε από κοντά το θεάρεστο έργο που έχει επιτελεστεί στο ερειπωμένο μοναστήρι από την εκεί εγκαταβίωσή τους και στη συνέχεια… Γι’ αυτό κάνουμε την προσευχή μας…
Av βάλατε σε αργία τον εφημέριο, που εκ περιτροπής λειτουργούσε στο μοναστήρι του Αγίου Νικολάου, λυπόμαστε και διαμαρτυρόμαστε, γιατί εμείς ζούσαμε εκεί τη Θεία Λειτουργία, που ήταν ευλογία για τους εαυτούς μας , για τους δικούς μας , για όλους μας…Για αυτό κάνουμε τον σταυρό μας…
Για τους παραπάνω έχετε τους λόγους σας. Όμως ο Άγιος Νικόλαος τι σας έφταιξε που Τον βάζετε σε αργία; Γι’ αυτό σηκώνουμε τα χέρια μας στον ουρανό, εκεί που τα Χερουβείμ και τα Σεραφείμ λειτουργούν, εκεί που οι Αρχάγγελοι κρατάνε την πύρινη ρομφαία… Γι’ αυτό δεόμαστε ψελλίζοντας το “Κύριε ελέησον!”…
Ωστόσο, ψάχνουμε και αδυνατούμε να βρούμε κάποιους λόγους, πρώτα από όλα για το κλείσιμο της Εκκλησίας, που ιδιαίτερα μας καίει. Γιατί εμείς που ευλαβούμαστε το μοναστήρι και όποτε μπορούμε πηγαίνουμε και εκκλησιαζόμαστε εκεί για την ευλογία του, στερούμαστε ένα στήριγμα της ενσυνείδητης πίστης μας, πνευματική τροφή της ζωής μας. Γιατί ο εκκλησιασμός μας εκεί ήταν για μας ένα αγλαές τάμα και για μας και για τους δικούς μας. Εκεί το κερί μας έδινε κάποια παρήγορη λάμψη…και οι εικόνες μάς έδιναν κάποιες ξεχωριστές ελπίδες στα προσκυνήματα και τις παρακλήσεις μας και η Θεία Λειτουργία με τη Θεία Μετάληψη μας ειρήνευαν και ιδιαιτέρως μας ενδυνάμωναν.
Αλλά και στην πνευματική μας επικοινωνία με τις άοκνες και φιλόξενες μοναχές και ο κοινωνικός συγχρωτισμός μεταξύ όλων των εκκλησιαζομένων στο αρχονταρίκι μάς γέμιζε ευχάριστα με θρησκευτικότητα και ανθρωποκεντρική μέριμνα. Γι’αυτό διαρκώς διερωτόμεθα : αυτό το κλείσιμο του ναού γιατί;
Ποιοί είναι οι λόγοι; Ψάχνουμε και αδυνατούμε να τους βρούμε. Πού τους κρύβετε; Μήπως κάτω από την μητροπολιτική Σας μίτρα; Ή μήπως κάτω από τον αρχιερατικό Σας σάκο; Μήπως κάτω από το ιερό ωμοφόριό του εξομολογητή πνευματικού πατέρα; Ή μήπως κάτω από το ιερό επιγονάτιο; Ή στην ποιμαντορική Σας ράβδο, την αρχιερατική Σας πατερίτσα; Βέβαια όπου και να κρύβετε τα σχέδιά Σας, εμείς πιστεύουμε ακράδαντα ότι αυτά δεν τα θέλει ο Θεός!
Αυτά, Δέσποτα κ.κ.Θεόφιλε, θεοφιλέστατε, είναι αλλαχού σχέδια και μεθοδίες… γι’αυτό ουδόλως τα κατανοούμε και παντελώς τα απορρίπτουμε! Ζητούμε την άμεση και ειρηνική αποκατάσταση της εύρυθμης λειτουργίας της Μονής του Αγίου Νικολάου μας, του μοναστηριού του πιστού λαού…
Μερικά από τα πρόβατα του ποιμνίου Σας.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Έτσι και για την ευλογία κλείνουμε με το κεφ. κα’ εδ.15,16,17 του κατά Ιωάννην Ευαγγελίου:
*… Σίμων Ιωνά φιλείς με; ελυπήθην ο Πέτρος ότι είπεν αυτώ το τρίτον, φιλείς με, και είπεν αυτώ, Κύριε, συ πάντα οίδας, συ γινώσκεις ότι φιλώ σε. Λέγει αυτώ ο Ιησούς, βόσκε τα πρόβατά μου”.
