Ειδήσεις από και για το Μεγανήσι
28 Μαρτίου 2024

ΑΠΟΣΤΑΤΕΣ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ (άρθρο του Λευτέρη Π. Κατωπόδη)

Η έννοια του αποστάτη, κατά Μπαμπινιώτη είναι σαφής: 1. ” Αυτός που εγκαταλείπει την πολιτική παράταξη στην οποία ανήκει, με σκοπό  να πλήξει το κύρος και την ισχύ της και προσχωρεί σε αντίπαλο κόμμα” 2. ” Αυτός που αρνείται τις αρχές του, εγκαταλείπει την ιδεολογία του ή την θρησκεία του ή παρουσιάζει δείγματα διαφοροποιήσεως από τις αρχές τους (ιδεολογία-θρησκεία)” (Λεξικό νέας Ελληνικής γλώσσας).Η δεύτερη περίπτωση αφορά προφανώς αυτούς που, λόγω των εκάστοτε μεταβαλλομένων κοινωνικοοικονομικών δεδομένων, κρίνει ότι, καθ΄όσον έχει συνταγματικό αλλά και ηθικό δικαίωμα, πρέπει να διαφοροποιήσει  την πολιτικοοικονομική ή θρησκευτική ιδεολογία του. Θεμιτόν. Είναι αυτοί που αρκούνται στην αποδοχή της μιας ή της άλλης κοσμοθεωρίας, χωρίς να συμμετέχουν σε κάποιον πολιτικό συνασπισμό ή σε  κάποιο κυβερνητικό σχήμα.Η πρώτη περίπτωση όμως, είναι αυτή που αυτόν καιρό απασχολεί την πολιτική επικαιρότητα εν όψει της επικείμενης εκλογής του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας. Αν δηλαδή κάποιος εγκαταλείψει την παράταξή του με πρόθεση να την πλήξει αφ΄ενός και αφ΄ετέρου να ενδυναμώσει το κόμμα στο οποίο προσχωρεί, τότε σαφέστατα δικαιωματικά θα του αποδώσει ο οποιοσδήποτε την μομφή του αποστάτη. ή του “πολιτικού αποστάτη” σύμφωνα με τον καινοφανή όρο του κ. Σκουρλέτη.

Είναι τραγικό λάθος όμως να συνδυάζεται η πολιτική αυτή πράξη, με την παραβίαση ποινικών διατάξεων (χρηματισμό, δωροδοκία κ.λ.π.), για λόγους καθαρά κομματικής ή μικροκομματικής σκοπιμότητας.

Πολύ περισσότερο δε όταν αυτός που μέμφεται, δεν έχει κανένα αποδεικτικό στοιχείο για εκ προθέσως αποχώρηση και προσχώρηση, οπότε πρόκειται σαφώς για καθαρή συκοφαντική συμπεριφορά.

Στην πολιτική ζωή της νεώτερης Ελλάδας είναι σύνηθες φαινόμενο η μεταπήδηση πολιτικών ανδρών από το ένα κόμμα στο άλλο. Αποτελεί άλλως τε συνταγματικό δικαίωμά τους η “κατά συνείδηση” πολιτική συμπεριφορά της αποχώρησης ή προσχώρησης από τον ένα κομματικό σχηματισμό στον άλλον.

Ετσι λοιπόν  η διαφοροποίηση οποιουδήποτε πολιτικού σε θέματα εθνικής κυρίως σημασίας, δεν επιδέχεται κανένα ψόγο.

Στις περιπτώσεις αυτές ουδείς δικαιούται να χαρτηρίζει αυτόν που επιλέγει την οποιαδήποτε πολιτική συμπεριφορά σαν αποστάτη.

Αν συνταχθούμε μ αυτή την λογική παραδοχή τότε θα βλέπουμε παντού αποστάτες και αποστασίες ή πολιτικές αποστασίες κατά τον νέο πολιτικό αστέρα κ. Σκουρλέτη, αφού αποχώρηση και προσχώρηση παρατηρείται από όλα και σε όλα τα κόμματα.

Και δεν νοείται να υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά. Οτι δηλαδή αυτοί που εντάσονται στα άλλα κόματα είναι αποστάτες ενώ όσοι προσχωρούν στο δικό μας κόμμα δεν συμβαίνει τίποτε.

Ας σταματήσουν λοιπόν να δηλητηριάζουν την πολιτική αλλά και την κοινωνική ζωή όσοι κραυγάζοντας ομιλούν περί αποστατών ή για αποστασίες ή “πολιτικές αποστασίες”. Και είναι γνωστά τα πρόσωπα ενός συγκεκριμένου κόμματος, που με την ρητορική τους περί αποστασίας προκαλούν συνειδητά πλέον πολιτική και κοινωνική αναστάσωση και αστάθεια μόνο και μόνο για την αποκόμιση μικροκομματικού οφέλους.

 

ΛΕΥΤΕΡΗΣ Π.ΚΑΤΩΠΟΔΗΣ

0 Shares

Σχετικά άρθρα

Με ποιο ποσό επιχορηγείται ο Δήμος Μεγανησίου για τη μεταφορά μαθητών κατά τη σχολική περίοδο 2011-2012

Το Υπουργείο Εσωτερικών κατανέμει από το λογαριασμό του  που τηρείται στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων με τον τίτλο «Κεντρικοί Αυτοτελείς […]

2 Σχόλια

  1. “…με την ρητορική τους περί αποστασίας προκαλούν συνειδητά πλέον πολιτική και κοινωνική αναστάσωση και αστάθεια”

    Την “αστάθεια” Λευτέρη εάν παρακολουθείς την δημιούργησαν η Κυβέρνηση που γρήγορα-γρήγορα εντεταλμένοι βάλθηκαν να διώξουν το ΔΝΤ καθώς και οι φίλοι τους οι Γερμανοί που τράβηξαν το χαλάκι κάτω από τα πόδια της. Τώρα η κοινωνική αναστάτωση δεν χρειάζονταν τον Σκουρλέτη για να δημιουργηθεί, η φορολόγηση, η διάλυση της παιδείας , της υγείας(βλ Νοσοκομείο Λευκάδας),της κοινωνικής πρόνοιας και του κράτους δικαίου, η ατιμωρησία των υπευθύνων και τόσα άλλα.

    Λυπάμαι εάν σε απαγοητεύσω, αλλά η “σταθερότητα” , όπως την αντιλαμβάνεσαι μετράει-ευτυχώς- μέρες…

  2. Παράδειγμα: «Ο Γρηγόρης Ψαριανός, ένας από τους 8 που υπέγραψαν το κείμενο, μιλώντας στη Βουλή περιέγραψε τη φθίνουσα πορεία της κίνησης λέγοντας ότι ήταν 30 οι βουλευτές που υπέγραφαν, αλλά απέσυραν τις υπογραφές τους γιατί “τους τράβηξαν από το μανίκι” τα κόμματά τους. Ο ίδιος λίγες ώρες πριν τη δημοσιοποίηση των υπογραφών έλεγε ότι ήταν πάνω από 20. Τελικά βρέθηκαν μόλις 8.» (ΠΗΓΗ).
    Σχόλιο: Κάποιοι «αποστάτησαν» την ώρα που ήταν να «αποστατήσουν», ή δεν πρόλαβαν να «αυτομολήσουν» και να γίνουν «αποστάτες», αλλά έγιναν «αποστάτες» από τους “οικοδεσπότες” διότι δεν πρόλαβαν καν να «αυτομολήσουν»;

    Χθες ο κος Τατσόπουλος στην Σία Κοσιώνη στο ΣΚΑΪ δήλωνε, απευθυνόμενος στον Πάνο Σκουρλέτη, αυτός ντε που χρησιμοποίησε τον καινοφανή όρο του «πολιτικού αποστάτη» (ο όρος αρχικά αναφερόταν στη θρησκεία, έπειτα στην κοινωνιολογία και φυσικά στην πολιτική σε αντιδιαστολή προς τον όρο του «αυτομόλου»), δήλωνε –ουσιαστικά απευθυνόμενος προς το κόμμα με το οποίο εξελέγη- ότι δεν πρόκειται να ψηφίσει τίποτε το διαφορετικό από αυτό που ο ΣΥΡΙΖΑ θα πει. Σύμφωνα με όσα γράψατε, σε γενικό πλαίσιο έστω, ο κος Τατσόπουλος δεν τηρεί υπεύθυνη στάση και σύρθηκε από τον «καινοφανή όρο» του κου Σκουρλέτη. Άρα η στάση του συγκεκριμένου βουλευτή δεν είναι η ενδεδειγμένη και υπονομεύει την πολιτική σταθερότητα! Διότι το “καινοφανές” του κου Σκουρλέτη (αλήθεια, δεν είδα μέχρι τώρα να γράψετε κάτι για τα όσα απίστευτα λέει η κα Βούλτεψη) σημαίνει ότι αυτό “αντιμετωπίζεται αρνητικά, γιατί έρχεται σε αντίθεση με ό,τι είναι κοινά αποδεκτό”, λέει το λεξικό! Βέβαια αν παραβεί το λόγο του, ε τότε είναι θεμιτό αφού πρόκειται για “μεταπήδηση” ακόμα και αν δεν έχει ενταχθεί σε κάποιο άλλο κόμμα -ανεξάρτητος βουλευτής ων- διατηρώντας την έδρα του.

    Και αν φερ΄ειπείν υπάρξουν κάποιοι από το (εναπομείναν) ΠΑΣΟΚ, το οποίο γνωρίζετε και σεις πολύ καλά, που -λέμε τώρα- καταψηφίσουν; Αυτοί πως θα αποκαλούνταν; “Μεταπηδήσαντες”, “αυτομολήσαντες”, “αποστάτες”; Και αν όχι, μήπως “ανανήψαντες”, “πρόθυμοι” ή “υπεύθυνοι”, αφού, κατά τη συλλογιστική σας, στέκονται στο ύψος των περιστάσεων; Στο … “ύψος” αυτοί, στο “βάθος” (“Τάρταρα”) εμείς!

    Ο Μπαμπινιώτης εδώ δεν μας αρκεί, καθότι μιλάμε για πολιτική πράξη, στάση ή πρόθεση η οποία βρίσκεται σε πλήρη αναντιστοιχία με εκείνη με την οποία εξελέγησαν, και όχι για φιλολογία, λεξικολογία ή ερμηνευτική. Ή μήπως η διάλυση των εργασιακών σχέσεων, της υγείας, της παιδείας, η φτωχοποίηση, το περιβάλλον βορά σε συμφέροντα, ο βίαιος μετασχηματισμός της κοινωνίας, δείτε λ.χ. την κυνική δήλωση του Μοσκοβισύ ότι είχε ανοίξει η ψαλίδα του πλούτου επικίνδυνα κι έπρεπε να κλείσει πάλι, δεν είναι θέματα εθνικά; Δεν ακουμπάν κανένα μας; Kαι εθνικό θέμα είναι η παραμονή των Μνημονίων, με όποια μορφή και ονομασία, που πρέπει να τελεί υπό την εγγύηση της …πολιτικής σταθερότητας; Ας μιλήσουμε ανοιχτά: μην πέσει δηλαδή η συγκυβέρνηση μέσα από τις δημοκρατικές διαδικασίες; Και που για την εφαρμογή των νέων μνημονίων ή την επικαιροποίηση των ήδη πρέπει να έχουν ως εγγυητή τον όποιον Πρόεδρο Δημοκρατίας πρέπει να εκλεγεί σώνει και καλά, και με κάθε τρόπο; Που ο τρόπος είναι δημοκρατικός και συνταγματικός αν έχει θετικό αποτέλεσμα για ΝΔ-ΠΑΣΟΚ σύμφωνα με το “ο σκοπός αγιάζει τα μέσα”, και “βιασμός” του συντάγματος αν αυτό δεν επιτευχθεί με τις διαδικασίες που έτσι κι αλλιώς προβλέπονται από το σύνταγμα της χώρας; Αυτό είναι «προβοκάτσια» για το αξίωμα του Προέδρου, αν δεν είναι υποβιβασμός του περιεχομένου αυτής της αξίας. Είναι όπως αναφέρει και ο μακαρίτης ο Ραφαηλίδης (Καπιταλισμός. Η κρυφή γοητεία της μπουρζουαζίας) σχετικά με τον οικονομισμό: “Πως να περιγράψεις την αισθητική αξία ενός πίνακα σ΄ έναν τραπεζίτη, που το πρώτο που θα ρωτήσει είναι πόσο πιάνει στην πιάτσα ο εν λόγω πίνακας;”

Γράψτε απάντηση στο Γαβρίλης Γιώργος Ακύρωση απάντησης

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Verified by MonsterInsights