Έξι καταστήματα κι ένα ακόμα το επόμενο διάστημα αναζητούν  υποψήφιους προς ενοικίαση στο Μεγανήσι, είτε γιατί από την αρχή δεν ενοικιάστηκαν, είτε γιατί οι επιχειρήσεις που φιλοξενούσαν πολύ απλά έκλεισαν! Οι πρώτοι που φαίνεται να πληρώνουν την “νύφη”  φαίνεται ότι είναι  όλοι  όσοι πληρώνουν ενοίκιο για τον χώρο στέγασης της επιχείρησής τους.

Δεν στάθηκε ικανή ούτε η αυξημένη τουριστική κίνηση του Σεπτεμβρίου  ν’ ανατρέψει το κύμα των λουκέτων που έχει ξεσπάσει εδώ και  τρία περίπου χρόνια από όταν άρχισε η κρίση. Το φαινόμενο αναμένεται να ενταθεί, αφού από φέτος και οι επαγγελματίες του νησιού θα κληθούν να πληρώσουν ούτε λίγο, ούτε πολύ το 26%+13%  =39% των εισοδημάτων τους σε φόρο για τα εισοδήματα του 2013 από το πρώτο ευρώ. Παράλληλα θα κληθούν να πληρώσουν αυξημένη ΔΕΗ και νέα  πιο βαριά  χαράτσια .

Η χαριστική βολή αναμένεται να δοθεί στους επιχειρηματίες του νησιού,  εάν τελικά  υποχρεωτικά πια όλοι υπαχθούν αυτοδικαίως στον ΟΑΕΕ, πράγμα διόλου απίθανο να συμβεί ακόμα και μέσα στο 2014.

Τότε πλέον η  περίφημη “θεωρία των δύο άκρων” θα βρίσκει ανταπόκριση:  Από τη σφαίρα της φαντασίας των κυβερνώντων θα έχει συντελεστεί στην διαστρωμάτωση της  κοινωνίας μας, αφού η κατάρρευση της “μεσαίας” τάξης  θα  γύρει την πλάστιγγα δραματικά υπέρ των μη εχόντων, έχοντας στο άλλο άκρο εκείνους που όλα αυτά τα χρόνια πλούτισαν εις βάρος των πρώτων. Αυτό πρέπει να φοβούνται!

Η παρατεταμένη ανασφάλεια στην καθημερινή επιβίωση των μικρομεσαίων, της μεγάλης  πλειοψηφίας  των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα, με περισσότερες από 330.000 μικρομεσαίους και φυσικά αντίστοιχες οικογένειες ν’ αδυνατούν ν’ ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους, οφείλει να γίνει οργή που να εκφράζεται με κάθε ευκαιρία που τους δίνεται.

Οι μικρομεσαίοι οφείλουν να βγουν απ’ τα “κοτέτσια” τους, γιατί πολύ απλά δεν υπήρξαν ποτέ “κότες”, είναι, ήταν και θα είναι η  παραγωγική τάξη της χώρας που τώρα βλέπουν το βιός  που με κόπο δημιούργησαν να λεηλατείται, στο όνομα της σωτηρίας μιας χώρας που όταν και εφόσον επιτευχθεί, απλά δεν θ’ αποτελούν μέλη της, αλλά “γκασταρμπάϊντερ”* . Και μπορεί τους υπαλλήλους τους να τους φοβίζουν με αξιολογήσεις, διαθεσιμότητες κτλ, αλλά οι μικρομεσαίοι έχουν μάθει να επιβιώνουν  χρόνια τώρα με αξιοπρέπεια, κολυμπώντας πάντοτε στα βαθιά.

Να μην τους αφήσουμε! Σε κάθε εκλογική αναμέτρηση “τσακίστε” τους με την ψήφο σας .  “Μαυρίστε” την πολιτική  και τους εκπροσώπους της  Τρόικας και των μνημονίων, είτε αυτοί είναι υποψήφιοι  δήμαρχοι, είτε  περιφερειάρχες, είτε ευρωβουλευτές, είτε βουλευτές, είτε ακόμα και απλοί σύμβουλοι. Αυτή είναι η μοναδική ευκαιρία μας. Οποιαδήποτε άλλη αντίδραση μάς την έχουν στερήσει με  τους αντιδημοκρατικούς νόμους που “πραξικοπηματικά” και  με  “ντροπολογίες”  έχουν οικοδομήσει .

__________________________________

*Gastarbeiter (πληθυντικός, “Gastarbeiter”) (γερμανική προφορά: [ɡast ˌ ʔaɐ̯baɪtɐ] (   listen ) ) is German for “guest worker” (literal translation). ακούστε )) είναι γερμανικά για «φιλοξενούμενων εργατών» (κυριολεκτική μετάφραση). It refers to foreign or migrant workers who had moved to West Germany (BRD) mainly in the 1960s and 1970s, seeking work as part of a formal guest worker programme ( Gastarbeiterprogramm ). Αναφέρεται σε ξένους ή οι διακινούμενοι εργαζόμενοι που είχε κινηθεί προς τη Δυτική Γερμανία (BRD), κυρίως στη δεκαετία του 1960 και του 1970, που αναζητούν εργασία , ως μέρος ενός επίσημου προγράμματος των εργαζομένων επισκεπτών (Gastarbeiterprogramm). On a smaller scale, the Netherlands and Belgium had a parallel scheme, called the gastarbeider programme. Σε μικρότερη κλίμακα, οι Κάτω Χώρες και το Βέλγιο είχε ένα παράλληλο σύστημα, το οποίο ονομάζεται το πρόγραμμα gastarbeider.(Wikipedeia)